اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

ای تمامی اقتدار علی

رفتی و مانده ام تک و تنها

این تن پر جراحتت امشب

بانی شرم من شده زهرا

**

زیر این نور ماه می بینم

بدنی غرق خون و لاغر را

دستهایم به لرزه افتاده

غسل تو پیر کرده حیدر را

**

وای زهرا نمانده چیزی تا

من کنم دست و پای خود را گم

به سر موی تو چه آورده؟

آتش کینه های این مردم

**

پهلوان دلاور خیبر

آخر از شرم تو ز پا افتاد

کاش تو پشت در نمی رفتی

میخ در کار دست حیدر داد

**

کاش می مردم و نمی دیدم

پیش چشمان من زمین خوردی

وسط شعله با پسر دادن

آبروی سقیفه را بردی

**

ای یگانه حبیبه حیدر

رفتی و من بدون مأنوسم

روی نیلی تو شبیه حسن

می شود تا همیشه کابوسم

**

دارم از غصه تو می میرم

کاش می شد که می زدم فریاد

غسل و تدفین تو عذاب من است

کار سختی به دوش من افتاد

**

ورمی که به روی بازوی توست

برده آرامش و قرار مرا

زد نمک روی زخم دختر تو

عرق شرم صورت بابا

**

بیشتر از همیشه شد زهرا

نگرانی شوهرت امشب

با تو که مادری چنین کردند

چه کند این زمانه با زینب

محمد حسین رحیمیان