اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت

ابری گریست بر سر شهر و نماند و رفت

از شعرهای چشم سپیدش نخواند و رفت

هجده بهار آمد و روی دل زمین

یک هاله از حریر بهشتی کشاند و رفت

او حسرتی به وسعت دریای چشم خود

بر چشم های تشنه ی ساحل نشاند و رفت

بالی شکسته داشت... ولی با امید گفت

«عجّل وفات» و بال خودش را تکاند و رفت

او مزه ی غریب غروبی شکسته را

زیر زبان زخم افق ها چشاند و رفت

بعد از وداع آرزویش در دل شبی

پشت سرش زمین و زمان را دواند و رفت

آن شب دلش برای عزیزش گرفته بود

آن شب برای چشم سحر روضه خواند و رفت