اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

اثر برگزیده در جشنواره شعر لبیک

شب سیاه جهان روشن است از رویش

نشسته چشمه ی کوثر به زیر ابرویش

بهار می رسد از راه با همین یک گل

به خاک مرده بتابد اگر که سوسویش

اگرچه کوچ به قصد رسیدن است ولی

چگونه دل بکند خانه از پرستویش؟

حبیبه ای که چنین رو گرفته از دنیا

چگونه طاقت سیلی بیاورد رویش؟

همیشه در که به یک پاشنه نمی چرخد!

ولی چگونه بچرخد به سمت پهلویش؟

بپا شده ست گمانم جهنمی به بهشت

خبر رسید قیامت شده ست در کویش

خبر چه بود که اینگونه از نفس افتاد

چگونه شیر خدا خم شده ست زانویش؟

همان کسی که چونان کوه در کشاکش دهر

گره نخورده به هم هیچوقت ابرویش

غم زمین یک سو و غم زمان یک سو

چقدر سنگین است کفه ی ترازویش!

خبر چه بود که بعد از هزار و اندی سال

علی هنوز نشسته به سوگ بانویش

□

بناست قافیه ها را شکسته بنویسد

گذاشت شاعر اگر دست روی پـ  هـ  لـ  و یـ  ش..

 رضا نیکوکار