اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

باورنميكنم كه تو بي بال و پرشدي

خسته شدي شكسته شدي مختصر شدي

شرمنده ام بخاطر من زخم خورده اي

روزي كه درمقابل دشمن سپر شدي

افتادي از نفس نفست بند آمده

افتاده اي به بستر غم محتضر شدي

هيزم به دست هاي مدينه كه آمدند

مجروح دود آتش و زخمي در شدی

آتش زبانه ميزد و در نيمه باز بود

فهميدم ازصدا زدنت بي پسر شدي

اين شهر چشم ديدن ما را نداشتند

از چشم هاي شور مدينه نظر شدي

همسايه ها رعايت حالت نمي كنند

آري دگر براي همه درد سر شدي