اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

زهرای من...

خسته شده و تاب ندارد که بماند

زهرای من آنقدر که آزار کشیده..

آنقدر پس از فاطمه من آه کشیدم

مانند کسی که ز جگر خار کشیده

پشت در خانه همه ی زحمت او رفت

شش ماهه تمام است که او بار کشیده

میخ در این خانه بلایی سرم آورد..

کارم دو سه ماه است به اصرار کشیده

پاره شده پیراهن و زخمی شده پهلوت

حتما که لباس تو به مسمار کشیده

بستم سر او را چه کنم خوب نگشته

انگار سرش نیز به دیوار کشیده...

از زیر لباسش چقدر خون زده بیرون

از بس که از این پهلوی خود کار کشیده

پیچیده میان همه شهر که زهرا..

دیدیم که دست از علی انگار کشیده

حامد جولازده