اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

مادرم وای...

از کوچه ها با قد خم با اشک دیده

باقامت همچون کمان مادر رسیده

ازآن زمانی که رسیده بین خانه

لب بسته و رفته کناری آرَمیده

در گرگ ومیش کوچه های یثرب امروز

تاریکی شب خورده بر روی سپیده

ازچادر خاکی او پیداست اینکه

طوفان گرد و خاک درکوچه وزیده

جای چهار انگشت روی گونه دارد

رعدی زده که برق چشمانش پریده

نامردی از راه آمد و بی ترس و پروا

ناموس وجه الله را زد با کشیده

گلچین بی احساس با موج لگدهاش

گل غنچهء این باغ را نشکفته چیده

شکر خدا که از سرش چادر نیافتاد

شکر خدا این صحنه را حیدر ندیده

چمش نمی دید و همه دیدند با دست

راهی برای رفتن خود برگزیده

 این گوشواره های خونی را شب عقد

بابا برای مادرم کادو خریده

حسین قربانچه