اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

یار فتانه دم از عالم شیدا می زد
بی خبر بود که معشوقه ی او جا می زد
عشق را مرتبتی هست که مجنون داند
ورنه کی بوسه به پای سگ لیلا می زد
فتنه در زلف زلیخا ست حیا در یوسف
دست رد حضرت یوسف به زلیخا می زد
فخر احمد به علی بود علی فخرکنان
دم زشان وشرف حضرت زهرا می زد
مرغ طوفانی گلشهر ولایت زهراست
گاه بر اتش وگه بر دل دریا می زد
گریه ی فاطمه ایا ضرری داشت به خلق
که به صد سوز وجگر خیمه به صحرا می زد
بیت الاحزان به جز از سوز دل زهرا نیست
ناله ی فاطمه اتش به ثریا می زد
گرچه خود حامی اهداف علی بود ولی
دم زمظلومی و سوز دل مولا می زد
فاطمه در همه جا تقویت قلب علیست
خطبه اش ضربه ی جانانه به اعدا می زد
قاتل فاطمه با قهقه ای قهر امیز
داغها بر جگر زینب کبری می زد
حق شناسی بنگر سیر وفا کن که علی
بوسه از عاطفه بر تربت زهرا می زد
مریم ار معجزه ی شیر خدا رامی دید
کی دم از معجزه ی حضرت عیسی می زد
گفت جبریل که احکام عبور ازپل را
مهر می کرد علی فاطمه امضا می زد
ذکرخوش زاد همان ذکر تولای علیست
دم زحب علی عالی اعلا می زد

زنده یاد مرحوم سید حسن خوشزاد