اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شکستنت کمرم را شکست فاطمه جان
علی کنار تو از پا نشست فاطمه جان

تمام ماحصل عمرمان در این نُه سال:
هر آنچه بافته بودم گسست فاطمه جان

هجوم و هیزم و بی حرمتی بعید نبود
از آن جماعت آتش پرست فاطمه جان

رفیق راه عبورم شده است نامردی
که راه را به تو در کوچه بست فاطمه جان

نشسته بر رخ تو جای پنج انگشتش
چه ها ندیدی از آن ضرب دست فاطمه جان

خوشا به حال علی که محبتش به دلت
نشسته است ز روز الست فاطمه جان

کجاست هدیه ی شام زفاف مان، بانو!
بگو به گوش علی هرچه هست فاطمه جان

بگو چکار کنم با خودت مرا ببری
مدینه بی تو عذاب آور است فاطمه جان

علیرضا خاکساری