اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

اشعار شهادت حضرت محسن(ع) – محسن حنیفی

دستم به دامان کسی که بین کوچه

دستش جدا از دامن مولا نمی شد

جان علی مرتضی در مشت او بود

او را زدند و باز مشتش وا نمی شد

**

او آیه ی تطهیر بود و، دست ناپاک

دلخوش از اینکه زد به رویش رنگ نیلی

یک سنگریزه پیش اقیانوس هیچ است

هر چند قطعاً درد دارد جای سیلی

**

او را زدند و نبض عالم تند می زد

نظم جهان با نبض او در ارتباط است

قنفذ خراج خویش را در کوچه پرداخت

با ضربه اش دیگر معاف از مالیات است

**

پیراهن پیغمبرش را بر سر انداخت

با ناله هایش کوچه ها را زیر و رو کرد

هر چند بر رویش، خسوفی سرخ دارد

مهتاب، ابر تیره را بی آبرو کرد

**

آیینه بود و با ترک های وجودش

در چهره اش تصویر نور مرتضی بود

بی اعتنا بر زخمهای پیکر خویش

او بیشتر فکر غرور مرتضی بود

**

یک مو نشد کم از سر مولای عالم

مولای ما را او به خانه بازگرداند

می خواست تا پیش علی باشد همیشه

اما ورق را تازیانه بازگرداند

محسن حنیفی