اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

آن‌کس که سر به سوره‌ی کوثر نمیزند
گویا که لب به باده و ساغر نمیزند

باور نمیکنم که مرا هم خریده است
او دست رَد به سینه‌ی نوکر نمیزند

صدبار بوسه زد به درِ خانه‌ی بتول
پیغمبری که بوسه به هر در نمیزند

هم مرتضی که بی‌مدد از نامِ فاطمه
هرگز به قلبِ قلعه‌ی خیبر نمیزند؛

هم فاطمه که خطبه‌‌ بخواند، مُسَلماً
حرفی به جز علی روی منبر نمیزند

در محضرِ رسول خدا سربلند نیست
هرکس برای فاطمه بر سر نمیزند

در کوچه‌ها مقابل چشمان کودکی
سیلی کسی به صورت مادر نمیزند

صدها هزار مرتبه پرسیدم از خودم:
زهرا چرا به مجلس ما سر نمیزند؟

شاید هنوز بال و پرش درد میکند
شاید هنوز هم کمرش درد میکند

محمد زوار