اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

اول سکوت صبح معبر را شکستند
شب حرمت محراب و منبر را شکستند

بغض پدر در قلب آنها ریشه کرد و
با سنگ کینه بغض مادر را شکستند

عمداً دل از “اِنسیَّهُالْحَوْراء” کندند
عمداً دل بابام حیدر را شکستند

بعدش رسیدند عده ای با چوب و آتش
آتش کشیدند و سپس در را شکستند

او”بِضْعَه ی” پیغمبر و روح علی بود
قلب علی، قلب پیمبر را شکستند

جا مانده های کوچه وقتی که رسیدند
در کربلا پهلوی اکبر را شکستند

در قتلگاه آن روز پیش پیکر شاه
آن حرمتی که داشت معجر را، شکستند

این بار اما نانجیبان بین گودال
با سنگ کینه، بغض خواهر را شکستند

ایمان کریمی