اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

باز هم اي دختر پيغمبرِ اكرم بمان

مرهم درد علي، اي درد بي مرهم بمان

زندگي رو به راهي داشتم چشمش زدند

كوري چشم همه با شانه هاي خم بمان

دست هاى تو شكسته ش هم پناه مرتضي ست

تكيه گاه محكم من، پشت من محكم بمان

اين نفس ها شكسته قيمتش جان من است

زنده ام با يك دمت پس لطف كن يك دم بمان

با همين دستى که دارى باز دستم را بگير

پيش اين مظلوم اى مظلومه عالم بمان

كم ببوس اين دست هايم را خجالت مي كشم

من حلالت مي كنم اما تو هم يک كم بمان

آه آه تو مرا به آه آه انداخته

جاي كم كم رفتن از پيش علي كم كم بمان

آب ها از آسياب افتاد، خوبت مي كنم

تو فقط يک چند روزي بيشتر پيشم بمان

از تو و از ديدن تو توشه كم برداشتم

يار هجده ساله! هجده سال ديگر هم بمان

روي تو گر چه ورم كرده ولي با آن خوشم

با همين روي بهم پيچيده و مبهم بمان

رفته رفته كار من دارد به خواهش مي كشد

التماست مي كنم، چيزي نمي خواهم بمان

علی اکبر لطیفیان