اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

 مَهِ خسوف گرفته، دو چشمِ خود وا کن

به لرزه های  دو  زانوی  من  تماشا کن

تمامِ   قُوّتِ  این  بازوانِ  خسته ی من

برای حرکتِ پلکت کمی  تقلا  کن!!

به  دردِ  سینه ی حیدر، امان بده  بانو

تبسمی   کن ُ  دردِ   مرا   مداوا   کن!

مگیر اشکِ  علی را کمی سبک بشوم

بیا  و  با   وَرَمِ   بازویت   مُدارا  کن!!

بلند شو، خودِ  من  می شوم عصای تنت

حسن شکسته شده، کم اگر وَ امّا کن!

چه دردِ سر شده این دنده ی شکسته دگر

نفس عمیق بکش ، فکرِ زینبت را کن!!

بیا و کمتر از این ، غیرِ  تشنگیِ  حسین

برای بوسه به حنجر  بهانه  پیدا کن!!

دگر شِفای خودت از خدا نمیخواهی؟!

بخواه تا که بمانی،  چرا نمیخواهی؟!

حبیب نیازی