اشعار مدح و ولادت حضرت علی (ع)

يا علي (ع)

برق ایوان تو ای شاه چه دیدن دارد
ناز این گنبد و گلدسته کشیدن دارد
در طواف تو ملائک به همه میگویند
دور این گنبد فیروزه پریدن دارد
پرچم گنبد تو کعبه ی آمال نسیم
شش جهت باد به شوق تو وزیدن دارد
وسعت کوه شده صحن و سرایت چون که
زیر بار غم عشق تو خمیدن دارد
کربلای تو که بین الحرمینی کم داشت
شکروصدشکرخداراکه جدیدن دارد
اشهد ان علیا ولی الله عجب
از سر ماذنه های تو شنیدن دارد
شوق دیدارحرم همنفس خورشید است
بوسه از کاشی ایوان تو چیدن دارد
اردهال از نفست باغ بهشت ازلی ست
این کرامت بخدا جلوه اولاد علی ست

واقعا صحن و سرای تو تماشا دارد
تا قیامت بنویسند ز تو جا دارد
افتخاریست بر این خاک مقدس که در آن
مردی از جنس خدا منزل و مأوا دارد
من که از سفره ﯼ احسان شما حیرانم
سفره ای که همه ﯼ سال بفرما دارد
گرچه کاشان به ولایت همه جا معروف است
این اصالت همه با نام تو معنا دارد
گرچه هرگوشه ایران حرم آل علیست
چه ارادت به شما حضرت"آقا"دارد
جام خالی به کفم ﺗﺸﻨﻪ ی توحید شماست
ساغراز ساقی خود باده تمنا دارد
تا که دیدند تو را اهل تولا گفتند
غیرت حیدری و عصمت زهرا دارد

نمک حسن حسن شورحسینی با توست
وچه زیبا شده ای نورحسینی با توست

در دیاری که خودش حضرت باران دارد
ابر پربار مگر عرصه ی جولان دارد
من چه گویم ، ز "رفعنا لک ذکرک" پیداست
مدحت آل علی جلوه به قران دارد
سرزمینی که علی وادی ایمن خواندش
کی چنین منزلتی ملک سلیمان دارد ؟
لقب حضرت سلطان که برازنده ﯼ توست
هم شما داری و هم شاه خراسان دارد
قبله ام آن گل سرخی ست که سهراب نوشت
درحیاط دل زوار تو گلدان دارد
بسته از روز ازل پای ضریح تو دخیل
فطرس دل به کرامات تو ایمان دارد
به طواف تو ملائک همه در آمد و شد
چقدر مرقد زیبای تو مهمان دارد

اشک گرم و نفس خسته مارا دریاب
خاکساران تو این خیل گدا را دریاب

حمید رضا حمامیان