بهاران خجسته باد
هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید
پرستو به بازگشــت زد نغمـهٔ امید

به جوش آمدست خون درون رگ گیاه
بهار خجسته*فال خرامان رسـد ز راه

بهار خجسته*فال خرامان رسـد ز راه
*

به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا
به مردان تیزخشـم که پیکار می*کنند
به آنان که با قلم تباهـی دهـر را
به چشـم جهـانیـان پدیدار می*کنـند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
*
و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل
به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست
نگون و گسسته باد، نـگون و گسسته باد
*
به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا
به مردان تیزخشـم که پیکار میکنند
به آنان که با قلم تباهـی دهـر را
به چشـم جهـانیـان پدیدار میکنـند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد