اشعار ولادت امام جواد (ع)

یا جواد الائمه...

درِ این خانه اَم گدا عشق است

کاظمینی شوم خدا عشق است

از خدا خواستم تو را آری

باتو بودن همیشه باعشق است

پرزدن کمترین کرامت تو

پَرگرفتن دراین سَراعشق است

بال وُ پَرهایِ بستۀ نوکر

شده بایک اشاره وا عشق است

 
یکی یکدانۀ رئوفِ حرم

بانگاهی سویِ حَرم بِبَرَم


تو نگاهم کنی خدا هم هست

در جوارِ تو ربّنا هم هست

داخلِ صحنِ مشهدیِّ تو

زائرِ مشهدالرّضا هم هست

برقِ ایوان شبیهِ طاقِ نجف

آن جَلایِ پُراز صفاهم هست

پدرت درمیانِ زوّار است

این وسط حکمِ کربلا هم هست

 
پسرِ پادشاهِ ایرانی

دردها را نگفته میدانی

 
مالکِ مسندِ رسولِ خدا

وارثِ بیرقِ علی مولا

حرفِ جود وُ کَرَم وسط آمد

حسنی کرده ای تو مجلس را

کاظمینِ تو درمسیرِ حسین

دلِ تو بی قرارِ کربُ وبلا

درِ باب الجواد باز شده

می شوم زائرِ حریمِ رضا

 
با جوادالائمه مانوسم

تشنه وُ بی قرارِ پابوسم

 
می شود باکبوترانِ حرم...

به رویِ گنبد طلایِ بِپَرَم

گرچه بی ارزشَم به حقِّ جواد

بیش ازاندازه خرج کُن بخرم

من کجا ... کربلا کجا؟! امّا...

رحم کن بردلم حرم ببرم

روضه خوانی که می شود بَرپا

بانگاهی نَما تو شعله وَرَم
 

پایِ روضه بخوان توهم باما

العجل منتقم گُلِ زهرا

حسین ایمانی