.ღ خــلوت با خــدا... ღ.

سلام
همه کس بی کسی هایم من دوباره آمدم 
دیشب حس کردم که دلم برای کسی تنگ است
هرچه با خود کاویدم وکاویدم 
هرچه مغزم را مچاله کردم
هرچه خود را در دفتر خاطراتم ورق زدم
کسی به ذهنم نیامد که دل بی قرارم در آن لحظه طلب قرار از او می کرد.
هیچ رد پای گمگشته ای را پیدا نکردم که سالها کنار من زندگی کرده باشد.
دوباره یادم افتاد که شاید بتوانم از تو کمک بگیرم
گفتم که تویی که دلیل بارانی و رویای آرام درختان 
شاید تو بتوانی آرامم کنی وبگویی دلم هوای چه کس را کرده است.
آمدم به سراغ تو 
مدتها در تاریکی به دنبال در خانه ات گشتم 
ناگاه یادم افتاد که از میانبر دل هم به سمت خانه تو راهی بود ، راهی ساده ومستقیم که خودت نشانم داده بودی.
درب خانه دلم را با کلون سرشار اشک هایم کوبیدم وکوبیدم که به ناگاه باز کردی اش!
همین که در باز شد گفتمت: ای آرامش دریاچه ها از تو!
ای شکوه بی بدیل باران!
آرامشم دوباره گم شده است، می دانی کجا بایدبیابمش؟
وسکوت تنها جواب من بود.
گفتم دلم برای کسی پر کشیده است اما نمی یابمش ، تو میدانی او کی وکجاست ؟
و دوباره سکوت بود وسکوت.
بغض دلم پاره شد، پشت دروازه بی خیالی تو نشستم و هزاران سال گریستم.
دلم که سبک شد بلند شدم تا به خانه تنهایی خویش برگردم که از پشت سر صدایم زدی و گفتی : هروقت دوباره دلت برای ناشناخته ها تنگ شد به اینجا بیا، در اینجا همیشه به روی تو باز است.
نگاه کردم ، دیدم آنقدر بی وزن شده ام که به جای گام برداشتن بر روی زمین درحال پرواز کردنم.
دوباره درونم را کاویدم ؛ باورم نمیشد ؛ دیگر هیچ احساس دلتنگی نمیکردم.
ای بهترین ترانه ی بودن
ای بهترین دلیل سرودن
نزدیکترین دور
آشناترین غریبه
کیستی که نمیشناسمت؟
ای بهترین
زیباترین
گاهی دلم برای دیدن تو تنگ میشود
می خواهم صدای نفسهایم به حساب کسی گذاشته نشود.
هیچکس را در این شیدایی شریک نخواهم کرد.
وقتی با تو ام بی نهایت راه میروم
بی نهایت حرف میزنم.
بی نهایت.....