پاسخ به:هنجار یا ناهنجاری؟
دوشنبه 27 دی 1395 4:28 PM
● در بارهی دوستی ما بین دختر و پسر
خداوند متعال در وصف زنان ایماندار میفرماید: «...وَلا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ...» {نساء / ۲۵} یعنی دوستی برای خود برنگزیدهاند (آشکارا یا پنهان) و در این آیه برایمان به وضوح معلوم میشود که دوستی دختر و پسر جایز نیست و هنگامیکه خداوند چیزی را جایز نمیداند حتماً حکمتی در آن نهفته است.
دختران دارای احساسات لطیفی هستند و اگر دختری با پسری ارتباط داشته باشد و آن پسر او را به شیوهای به سوی خود متمایل نموده و به او وعدهی تشکیل خانواده را داد و آن دختربه او متمایل شد و سپس بر حسب هر گونه شرایطی آن پسر از ادامهی کار منصرف شد و او را رها کرد، به احتمال زیاد به دختر لطمهی روانی زیادی خواهد رسید و آثار مخربی بر روح و روان او بر جای خواهد گذاشت که به سختی میتواند آن را فراموش کند و در آینده مشکلات خاصی را برایش به بار میآورد. بدان که خداوند مهربان بیش از خود ما خواهان نفع و سود ماست، پس لازم است گوش به فرمانش بوده و خود را از محرمات دور بداریم وقبل از هر چیزی هدفمان رضایت پروردگار باشد نه چیز دیگر.خداوند متعال میخواهد که ما را از هوی و هوس دور بدارد و ما را از افتادن در دام شیطان محفوظ کند، این است که او تمام درهای مختوم به گناه را بر ما بسته است، و ارتباط بین دختر و پسر زمینهی مساعدی است برای حضور شیطان، تا در درونمان نفوذ کند و تمام اعتقادات دینیمان را از رگ و ریشه بدرآورد و ما را از راه راست منحرف کند همچنان که سبب بیرون راندن اجدادمان، آدم و حوا از بهشت شد و همچنین مثل خودش که تا ابد در گمراهی و تاریکی خواهد ماند و میخواهد ما را نیز همچون خود توشهی جهنم گرداند.
بار دیگر به اصل مطلب بر میگردیم اگر نگاهی بر دوستی و روابط بین دختران و پسران بیاندازیم هرگونه گناه و نافرمانی خدا را شاهد خواهیم بود، از خلوتهایشان گرفته تا نگاههای حرام و وسوسهبرانگیز و سخن گفتنهای نازک همراه با احساسات عاشقانه برای همدیگر، که خداوند آن را جایز ندانسته و طبق آیات آن را حرام کرده است و سایر مضرات آن را که خدا میداند.... ما نیز به عنوان امّت مسلمان که دارای آیین و عرف خاص خود هستیم، نه فرهنگ ما و نه آیین ما اجازه چنین پیوندهای نامشروعی را نمیدهد هر چند امروزه در دانشگاهها و سایر اماکن شاهد چنین روابطی هستیم. باید مواظب باشیم که صحبتها و برخوردهایمان با جنس مخالف جز در زمینههای معروف و شایسته صورت نگیرد و حدود خداوند را با جان و دل پاس بداریم.
در پایان از خداوند متعال خواستاریم که راه راست را به همهی ما نشان دهد و فکر و عقیدهی سالمی نصیبمان گرداند و بر ما نیز واجب است در هر حال حریم خداوند را نگه داریم، خداوند میفرماید:
«وَمَن یَتَّقِ ٱللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَحْتَسِبُ» (الطلاق ۲و۳) یعنی کسی که از خداوند بترسد و به خاطر او کاری را انجام ندهد خداوند درِ خوشبختی را بر او میگشاید و از راهی به او میبخشد که خود انسان از آن متعجب است.