دستور به کشتن همدیگر پس از پرستش گوساله سامری؟!

«موریس بوکای» هم می­نویسد: «بسیارغریب است که به عیسی «علیه السّلام» اعتراضی نمی­کنند که چرا ذکر اعمالی از این قبیل، و تعلیمات «عهدینی» را در انجیل از سر می­گیرد، امّا در کشورهای غربی، هیچ گونه احساس ناراحتی نمی­کنند که به محمّد «صلّی الله علیه و آله و سلّم» به همین خاطر بتازند. کسی از اینان نمی‌پرسد دلیل شما بر این که محمّد «صلّی الله علیه و آله و سلّم» آن چه را ربّانیون به او یاد داده و یا املاء کرده بوده­اند در قرآن آورده کدام است؟ چنین چیزی هیچ گونه پایه­ای ندارد همچنان که ادّعایی که طبق آن یک کشیش مسیحی به او آموزش دینی پر مایه­ای داده باشد، کاملاً بی­اساس است... . وحی قرآنی که پس از دو وحی پیش از آن آمده نه تنها از تناقضات در حکایات که علامت تحریرهای انسانی مختلف اناجیل است مبرّاست بلکه برای کسی که به بررسی آن با کمال واقع بینی در پرتو دانش اقدام کند، خصلت خاصّ خود را که عبارت از توافق کامل با داده­های علمی جدید است عرضه می­دارد... . نظر به وضع معلومات در عصر محمّد «صلّی الله علیه و آله و سلّم» نمی­توان انگاشت که بسیاری از مطالب قرآنی که جنبه علمی دارند مصنوع بشری بوده باشد... . وجود این مطالب علمی، آدمی را به مبارزه با این نظر که قرآن تقریر بشری باشد، فرا می­خواند.» (بوکای، مقایسه­ای میان تورات، انجیل، قرآن و علم، صص202و337-338)

نتیجه­‌گیری

 آيـات قرآن و شواهـد تاريخي جامعه يهود گوياي ايـن مطلـب است که: قوم  يهود هيـچ گاه خـداوند موسي «علیه السّلام» را با آن همه معجزه هايي که ديدند به درستـي باور نکرده و با ساخت گوساله طلايي نشان دادند که آنها به خداي ناديدني اعتقاد ندارند. و اين عمل، بزرگترين عامل براي انـحراف و سقوط ايشان بود. در حقيقت با كمى دقّت در اين ماجرا مى‏توان برخي از عوامل سـقوط يك جامعه را از آن برداشت نمود، كه عبارت است از:

1 - عدم حضور رهبر (همچون رهبري حضرت موسى «علیه السّلام» در ميان مردم).

2- وجود منحرفان هنرمند (همچون سامرى در اجتماع یهود)

3- استفاده از ابزارى پرجاذبه و گران قيمت (همچون طلا در ساختن گوساله مذکور)

4- تبليغات منفى پر سر و صدا و ابتكارى و جذاب (همچون ايجاد صداى گوساله در بت)

5 - سادگى و زودباورى و ضعف ايمان مردم

6 - استفاده از خرافات و سنت‏هاى گذشته و سوابق اجتماعى گاوپرستى.

منابع:

1-­ قرآن کریم.

2- آجيلي، هادي، يهود  و صهيونيسم از منظر قرآن کريم، دانشگاه امام صادق «عیه السّلام»، تهران، 1390 هـ .ش، چاپ اول

­3-­ بوکای، موریس، مقایسه­ای میان تورات، انجیل، قرآن و علم، ترجمه مهندس ذبیح الله دبیر، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 1380 هـ .ش، چاپ هشتم.

4- دورانت، ویل، تاريخ تمدن، مترجمان، انتشارات علمي و فرهنگي، تهران، 1378 هـ .ش، چاپ ششم.

­5-­ دیون پورت، جان و دیگران، عذر تقصیر به پیشگاه محمّد و قرآن، ترجمه سید غلامرضا سعیدی، به کوشش و مقدّمه سیّد هادی خسروپناهی، انتشارات اطّلاعات، تهران، 1388 هـ .ش، چاپ اوّل.

­6- زمانی، محمّدحسن، مستشرقان و قرآن، انتشارات بوستان کتاب، قم، 1388 هـ .ش، چاپ سوّم.

7- سعیدی روشن، محمّدباقر، تحلیل زبان قرآن و روش شناسی فهم آن، مؤسّسه ی پژوهشی حوزه و دانشگاه، قم، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیش اسلامی، تهران، 1383هـ .ش، چاپ اوّل.

8- سها، نقد قرآن، ویرایش دوّم.

9- سيوطي، جلال الدّين عبدالرّحمان، الدّرالمنثور في تفسير بالمأثور، کتابخانه آيت الله مرعشي نجفي، قم، 1404 هـ .ق، بي­چا.

­10- شاکر، محمّدکاظم، و فیاض، محمّدسعید، ،سیر تحول دیدگاه خاورشناسان در مورد مصادر قرآن، مجله پژوهش­های علوم قرآن و حدیث،شماره 1، 1389 هـ .ش، ،سال چهل و سوم.

11- طباطبايي، سیّد محمّد حسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمّدباقر موسوي همداني، دفتر انتشارات اسلامي، قم، 1374 هـ .ش، چاپ پنجم.

12- طبرسي، ابو علي الفضل بن الحسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مترجمين: حسين نوري، محمّد مفتح، تحقيق: رضا ستوده، انتشارات فراهاني، تهران، 1360 هـ .ش، چاپ اوّل.

13- کاشاني، ملّا فتح الله، تفسير منهج الصادقين في إلزام المخالفين، کتابفروشي محمّد حسن علمي، تهران، 1336 هـ .ش، بي­چا.

14- کتاب مقدس ( عهد عتيق و عهد جديد)، ترجمه قديم، انتشارات ايلام، 2002م، چاپ سوّم.

­15- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، انتشارات صدرا، قم، بی­چا، بی­تا.

16- ـــــــــــــــــ، مقدّمه­ای بر جهان بینی اسلامی، وحی و نبوّت، انتشارات صدرا، قم، بی­تا، چاپ سیزدهم.

17- مکارم شيرازي، ناصر، با همکاري جمعي از فضلاء، تفسير نمونه، دارالکتب الإسلاميّة، قم، 1374 هـ .ش، چاپ اوّل.

­18- مونتگمری وات، ویلیام، اسلام و مسیحیّت در عصر حاضر،ترجمه خلیل قنبری، پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، قم، 1389هـ.ش، چاپ اوّل.

19- ناس، جان باير، تاريخ  جامع اديان، ترجمه: علي اصغر حکمت، انتشارات علمي و فرهنگي، تهران، 1387 هـ .ش، چاپ هفدهم.

ادامه دارد