پاسخ به:عملياتهاي دفاع مقدس > 58/11/23- ناآرامي هاي بندر تركمن

g_golshani_rasekhoon

کاربر برنزی

تاریخ عضویت : آبان 1389

تعداد پست ها : 1087

محل سکونت : آذربايجان غربي

پاسخ به:عملياتهاي دفاع مقدس > 58/11/23- ناآرامي هاي بندر تركمن
جمعه 17 دی 1389 2:47 PM

یک روز بعد از پيروزي انقلاب اسلامی ،يعني در روز 23 بهمن 57 13جوانان انقلابي تركمن به شهرباني گنبد حمله و نيروهاي حاضر در پاسگاه را خلع سلاح كردند. بعد از ظهر همان روز گروهک چريك هاي فدايي خلق و هواداران آنها به مردم انقلابي مستقر در شهرباني هجوم بردند و خواهان تقسيم سلاح ها شدند.

عناصرچريك هاي فدايي خلق ناجوانمردانه شايعه كرده بودند” شيعه ها تفنگ را گرفته اند و قصد تلافي حمله چماق به دستهاي تركمن در دوران پهلوي را دارند.”
آن روزها جريان چپ به رهبري فدائيان خلق به شدت در منطقه تركمن صحرا فعال شده بود و با تحريك احساسات قومي و نفوذ در بين روستائيان اهداف پشت پرده خود را پيش مي برد. در نيمه اول اسفند ماه 1357 خانه فرماندار سابق گنبد براي سازماندهي نيروهاي چپ اشغال و به مركز ستاد خلق تركمن تبديل مي شود.
روز 14 اسفند 1357 درگيري مسلحانه اي بر سر تغيير نام بندر شاه بين نيروهاي كميته انقلاب با هواداران چريك هاي فدايي خلق در بندر تركمن رخ مي دهد.چپي ها با بزرگنمايي اخبار اين درگيري ،ضمن راه اندازي تظاهرات عليه كميته هاي انقلاب مدارس شهر گنبد را به تعطيلي مي كشانند و خواستار انحلال ارتش ضد خلقي با كمك فدائيان خلق و مجاهدين خلق مي شوند.
عيد آن سال در تركمن صحرا متفاوت بود.شهر گنبد تقريبا حالت متشنج داشت. مردم تك تك از شهر خارج مي شدند. شهر سنگربندي شده و گروههاي زيادي از عوامل سازمان چریک های فدائي خلق وارد گنبد شده بودند.
ستاد خلق تركمن كاملاحالت تهاجمي به خود گرفته بود و آشكارا مقامات شهر و نيروهاي كميته انقلاب اسلامی را تهديد مي كرد.سازمان تروریستی چریک های فدائي خلق به دنبال تجزیه این بخش از کشورمان بودند واز حمایت شوروی سابق برخوردار بودند.
جنگ اول گنبد بين كانون مركزي شوراهاي تركمن و چریک های فدايي خلق با سپاه پاسداران و كميته های انقلاب آغاز مي شود. 20 نفر كشته و 40 مجروح دست پخت چپي ها براي مقابله با مردم انقلابي تركمن صحرا بود. روز هفتم فروردين آيت الله طالقاني طي پيامي خطاب به مردم تركمن صحرا، ضمن محكوم كردن نغمه هاي تجزيه طلبانه، خواستار ترك هر نوع مخاصمه و برخورد قهرآميز و دخالت نظامي از هر فرد يا گروهي شد.
ساز راديو عشق آباد تركمنستان که آن روزها یکی از استانهای شوروي سابق بود، كوك بود و مرتبا به زبان تركمني مردم منطقه را تحريك و دعوت به مقاومت در برابر نيروهاي اعزامي از مركز مي كرد. تمام نوار مرزي ايران با شوروي به غير از دو پاسگاه اينجه برون و داشمند در دست گروههاي چپ گرابود.
روز 11 فروردين 1358 هنوز صداي تيراندازي شديد از شهر گنبد به گوش مي رسد. عقربه ساعت 11 شب را نشان مي دهد كه گويا مذاكرات بين آيت الله طالقاني و هيئت اعزامي دولت با نمايندگان تركمنها به نتيجه مي رسد و طرفين آتش بس را امضا مي كنند. اما هنوز درگيري ها ادامه دارد.
دو روز بعد 70 نفر از چريكهاي فدايي خلق در درگيري با پاسداران انقلاب دستگير مي شوند. اطلاعات و مدارك مهمي مبني بر دخالت عناصر كمونيست غير تركمن در اين غائله به دست مي آيد. با اين اعترافات همه چيز مهياي پاكسازي عناصر چپ از شهر گنبد است. توافقنامه اي بين هيئت اعزامي دولت موقت و ستاد مركزي شوراهاي خلق تركمن امضا مي شود كه عملابه نجات گروههاي ضد انقلاب منجر مي گردد.
پس از اين توافقنامه گروههاي خلقي به بازسازي و ترميم خود پرداختند.آنها هر اقدامي را كه مي خواستند انجام مي دادند و هر كسي را كه مي خواستند دستگير مي كردند و به نواميس مردم تجاوز مي كردند و حتي دولت در دولت تشكيل داده بودند.
امام خميني(ره) در واكنش به اقدامات شرورانه فدائيان خلق در تركمن صحرا ضمن مفسد خواندن عناصر چریکهای فدایی خلق ، مقابله با آنها را واجب دانسته و فرمودند: “به مسلمين واجب است آنها را دفع كنند. ولو به قتل آنها منجر شود.”
ايشان به عناصر مزدوری که با نقاب فدایی خلق می خواستند مقاصد شوم دشمنان را در ترکمن صحرا پیاده کنند اخطار كردند:
” اين اشرار اگر دست از شرارتشان برندارند ما با آنها معامله ديگر خواهيم كرد.”
ناآرامي ها در تركمن صحرا تا بهمن سال 58 ادامه داشت. درسرماي 18 بهمن جمع زيادي از مردم تركمن اعم از شيعه و سني در مقابل چريكهاي فدايي موضع گرفتند و اعلام كردند محال است در سرزمين اسلام ما زنده باشيم و داس و چكش در وسط ميدان شهر آويزان شود. فرداي آن روز درگيري سختي بين مردم و هواداران فداييان به اصطلاح خلق رخ مي دهد كه به كشته و مجروح شدن دهها تن مي انجامد. بيستم بهمن فرمانده سپاه گنبد توسط عوامل فداييان خلق به شهادت مي رسد.
جنگ بين پاسداران انقلاب با پشتيباني مردم و فداييان خلق آغاز مي شود. با شدت گرفتن درگيري ها، ارتش نیز در روز 22 بهمن عملاوارد جنگ مي شود. در روز 23 بهمن آخرين سنگرهاي چريكها سقوط كرده و ستاد خلق تركمن به تصرف نيروهاي انقلاب در مي آيد .از آن روز به بعد حفظ امنيت و انتظامات منطقه تركمن صحرا بر عهده نیروهای مردمی وانقلابی گذاشته می شود.پس از اين درگيري ها به مرور آرامش بر منطقه حاكم مي شود و از نفوذ نيروهاي چپ در منطقه كاسته مي شود.