اشعار وغزلهای شاعران در باره امام زمان (عج)

هاتف اصفهاني

چه شود به چهره زرد من نظري براي خدا کني؟ 
که اگر کني همه درد من به يکي نظاره دوا کني

تو شَهي و کشور جان تو را تو مَهي و جان جهان تو را 
ز رَه کرم چه زيان تو را که نظر به حال گدا کني؟

ز تو گر تفقد و گر ستم بود آن عنايت و اين کرم 
همه از تو خوش بود اي صنم چه جفا کني چه وفا کني

تو کمان کشيده و در کمين که زني به تيرم و من غمين 
همه ي غمم بود از همين که خدا نکرده جفا کني

تو که «هاتف» از برش اين زمان روي از ملامت بيکران 
قدمي نرفته ز کوي وي نظر از چه سوي قفا کني؟