در مورد شاهدی که بر بیگناهی یوسف(ع) گواهی داد، در قرآن کریم آمده است: «وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها».[1]
اینکه آیا او کودک بود و یا بزرگسال؟ و یا نسبتی با زلیخا داشت یا نه، میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد.
ابن عباس و سعید بن جبیر گفتهاند: شاهدى که خدا در این آیه فرمود، کودکى شیرخوار بود که در گهواره قرار داشت. برخى میگویند: خواهر زاده زلیخا و سه ماهه بود. در نقل دیگرى از ابن عباس، حسن، قتاده و عکرمه آمده است: شاهد مزبور مرد حکیم و فرزانهاى از خاندان زلیخا بود که به پاکدامنى یوسف گواهى داد. جبائى نیز همین قول را اختیار کرده و گفته است: اگر شاهد مزبور کودک خرد سال بود، همان گفتارش معجزه بود و احتیاجى به بیان و ذکر استدلال نبود. و سدى گفته: وى پسر عموى زلیخا بود که با شوهر زلیخا دم در نشسته بود.[2]
گفتنی است که در منابع بررسی شده، گزارشی در مورد نام آن شاهد نیافتیم.
[1]. یوسف، 26.
[2]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 5، ص 347، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
منبع: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa71334