با توجه به اینکه انسان(غیر معصوم) به واسطه لغزش و گناه از خدای متعال فاصله میگیرد، هنگامی که به خود آمد و از گناهش پشیمان شد و یا هنگام نیاز، شایسته است بندگان مخلص و مقرّب درگاه الهی، کسانی را که در پیش خداوند منان آبروی بیشتری دارند، واسطه قرار دهد. حال این بندگان مقرّب فرق نمیکند که انسان باشد یا فرشته و ... .
اینکه انسان، فرشتگان را واسطه درخواست خویش از پروردگار قرار دهد، در دعاها نیز وجود دارد.
امام علی(ع) در مقام آموزش نماز فرج میفرماید: در دعایش بگو: «و أسألک بحق أنبیائک المرسلین و بحق حملة عرشک و بحق ملائکتک المقربین و بحق جبرئیل و میکائیل و إسرافیل و عزرائیل و بحق محمد و آله و عترته صلواتک علیهم أن تصلی على محمد و آل محمد و أن تجعل خیر عمری آخره و خیر أعمالی خواتیمها و أسألک مغفرتک و رضوانک یا أرحم الراحمین».[1]
اما اینکه انسان مستقیماً با فرشتگان ارتباط برقرار کند، موضوعی نیست که به سادگی برای غیر پیامبران و اولیای الهی ممکن باشد.
برای آگاهی بیشتر:
نقش واسطه ها در تقرب به خدا، ۲۸۶
واسطه قرار دادن ائمه (ع) در دعا
[1]. طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص 329، شریف رضى، قم، 1412 ق، «به حق پیامبران مرسل، به حق نگهدارندگان عرش، به حق فرشتگان مقربت، به حق جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و به حق محمّد و آل او (ص) که بر محمد و آل او درود فرستى، و قسمت بهتر عمرم را در آخر آن قرار دهى و بهترین اعمالم آخرین آنها قرار دهى و از تو مغفرت و خشنودى ترا درخواست مىکنم اى ارحم الراحمین.