جنگ صِفّین از مهم‌ترین نبردهای زمان خلافت امام علی(ع) بود که در سال 37 هـ.ق بین آن امام بزرگوار و معاویة بن ابی‌سفیان در سرزمین «صفین» که نزدیک به رقه در کنار فرات در ناحیه غربی عراق بین رَقّه (رافقه) و بالِس قرار دارد رخ داد،[1] و از همین رو به جنگ صفین شهرت یافت. اما در حال حاضر، این منطقه جزو کشور سوریه است.
همچنین گفته شده است که آثار تاریخی موجود در این منطقه از بناهاى اهل روم بوده است.[2]
[1]. یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبد الله، معجم البلدان، ج 3، ص 414، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، 1995م؛ ابن عبد الحق بغدادى، صفى الدین عبد المومن، مراصد الإطلاع علی أسماء الأمکنة و البقاع، محقق و مصحح: بجاوى، على محمد، ج 2، ص 846، دار الجیل، بیروت، چاپ اول، 1412ق.
[2]. قزوینى، زکریا بن محمد، آثار البلاد و اخبار العباد، ص 214، دار صادر، بیروت، چاپ اول، 1998م.
