جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  رضا  شاطري

رضا در بيست و ششمين روز از بهمن ماه سال 1337 در شهر تهران ديده به جهان گشود. ايام پرشور انقلاب و درازدستي دشمنان به حريم ميهن انقلابي‌اش، او را گرچه 19 سال بيشتر نداشت، جوانمردي غيور ساخت. ده روز بيشتر از آغاز جنگ تحميلي نگذشته بود كه رضا مسافر ميني‌بوسي شد كه از ميدان خراسان تهران عازم جبهه بود.
ضرورت دفاع از حيثيت ايران آن قدر براي او روشن بود كه حتي براي ثبت‌نام جهت اعزام به جبهه وقتي را از دست نداد. دو روز بعد در دوازدهمين روز از آغاز جنگ تحميلي به اسارت دشمن بعثي درآمد و 10 سال از بهترين روزهاي عمر خويش را پشت ميله‌هاي زندان‌هاي دشمن بعثي سپري كرد. سال 1367 بندها گشوده شد و او كه تارهاي سپيد مويش خبر از گذران ايامي سخت داشت، به ميهن بازگشت.
امروز او در ميان ماست. جانبازي با 60% نشان ايثارگري. حالا او كه در سال 1370 با دوشيزه‌اي مؤمنه ازدواج كرد، پدر 2 فرزند است كه شاهد رنج هاي امروز پدرند، شاهد كابوس‌هاي شبانه و تاول‌هاي سركشي كه كابوس ايام اسارت به تن او مي‌نشاند. رضا شاطري جانباز 60% اعصاب و روان از راه رانندگي كه شغلي صعب و سخت براي اوست امرار معاش مي‌كند. ‌
به سراغ او رفتيم تا با احترامي غمين نسبت به او از ايثارگري‌هايش بشنويم،‌ از خاطرات روزهاي سخت هجران، اما او حتي كلمه‌اي بر زبان نياورد. حق با اوست كدام واژه‌ها مي‌توانند بار اسارت بهترين و شيرين‌ترين سال‌هاي عمر را بر دوش كشند؟

 منبع: مطالب ارسالي ازمدرسه روشنگرشاهد