جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  مهدي  روحاني

نامم مهدي است متولد روز 25 بهار سال 1348.
سال اول راهنمايي بود، كه تصميم گرفتم به ميدان نبرد حق عليه باطل اعزام شوم. 13 سال داشتم و شور و شوقي وصف ناشدني.
گرچه سال‌ها از آن روز‌ها مي‌گذرد، اما من هنوز خاطره مجروحيتم را به ياد دارم. در عمق خاك عراق سد دربنديخان را رد كرديم كه ناگهان تعداد بسياري از هواپيماهاي عراقي را در بالاي سر خود ديدم، ما در كمين افتاده بوديم. اطرافمان پادگان‌هاي عراقي بود و در يك لحظه توسط راكد و كاليبر ما را هدف گرفتن. همه بچه‌ها شهيد شدن و من هم يك كاليبر به پاي راست، يكي پاي چپ و يك تير هم به گوش راستم اصابت كرد. پاي راستم همان‌جا قطع شد و سال‌ها بعد پاي ديگر نيز قطع شد.
با اتمام جنگ به كار مشغول شدم و سال 1369 همراه و همسفر خود را يافتم و خداوند دو فرزند مهربان به من هديه داد.
امروز توقع من از ملت ايران است كه قدر زندگي كردن در مملكت اسلامي را بدانند و يادشان باشد كه آسايشي كه داريم مديون خون هزاران شهيد و ايثارگر مي‌باشد.

 منبع: مطالب ارسالي ازمدرسه روشنگرشاهد