جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  محمدجواد  دشتي

تو كه حالا آرام گوشه‌اي نشسته‌اي، نگاه متينت را به سنگ فرش كف اتاق دوخته‌اي … به چه مي‌انديشي؟ كجاست رشادت قامتت در والفجر 2 ،خيبر، كربلاي 5، والفجر8، آن روزها هواي رفتن به عرش را داشتي، پس چرا امروز بر خاك تكيه زده‌اي. انگار كوتاه تر به نظر مي‌رسي .... روي صندلي چرخ‌دار با نفس‌هاي تند و سينه‌ي خشك ....
پاهايت نثار آزادي ايران شد، اما تو سرباز پرشكوه روح‌الله از رحمت او نااميد نشدي، آموختن را آغاز كردي و توانستي مدرك كارشناسي الكترونيك را دريافت كني.
باور دارم سخت است بي‌پا قدم در راه صعب گذاشتن، اما از تو رادمرد حماسه‌ي خميني (ره) غريب نيست.
مي‌گويند سال 1381 در مسابقات رالي مرتبه ي اول كشور را به دست آوردي و دوباره مثل همان روزها همه را متحير ساختي.حالا در آستانه ي چهل و نهمين سال زندگي با 55 درصد جانبازي هنوز شوق زيستن داري. شوق رسيدن به اوج قله‌هاي افتخار ايران، تو اسطوره‌ي ايمان و اميد، امروز سرمشقي براي آيندگان مردان ميهن اسلامي هستي.