جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  مجيد  برهمن

غيور مرد روزهاي كودكي من، بزرگ عاشق ! هزاران بار مادر قصّة ي رشادتت را در گوشم زمزمه نمود. اما من هيچ وقت از شنيدن قصّة ي شيرين تو سير نمي شوم. انگار همين ديروز بود، تمام صحنه ها از مقابل چشمانم مي گذرد؛ تو درست كنار تويوتاي باري ايستاده بودي كه خمپاره اي كنارت به زمين نشست؛ گرد و خاك بود و صداي يا حسين (ع) بچه ها.
آرام و بي صدا با صورتي خون آلود به كناري افتادي؛ نمي دانم كدام يك از دوستانت تو را به بيمارستان رساند، اما وقتي پزشك به او خبر شهادتت را داد، بي اختيار بر زمين نشست. گرچه آرزوي تو قرب حق بود، اما پروازت در باورها نمي گنجيد. پيكر بي جانت را به سردخانه ي بيمارستان انتقال دادند. هنوز هم از به تصوير كشيدن اين لحظه دلم مي لرزد. 36 ساعت ساكت و صبور در سرخانه ماندي. لحظاتي ناب، لحظاتي كه تو در خلسه بودي و ديگران در فراقت اشك مي ريختند و بالاخره بعد از 36 ساعت برزخ فرو شكست. پيكرت را از سردخانه بيرون آوردند، كيسه اي به دور پيكرت بود.
وجود بخار آب دور دهانت همه را به شگفتي وا داشت. سريع تو را به بيمارستان تجريش تهران انتقال دادند؛ لحظات به كندي مي گذشت؛ دست ها به آسمان بلند شد: امّت يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف .......
مگر چند سال داشتي. 21 سالت بود و مادر برايت هزار آرزو داشت. يك چشمت را تخليه كردند. يك سال در بيمارستان ماندي. چه تلخ بود لحظه اي كه به راه افتادي و مادر قامت رعنايت را ديد كه يك پايت از پاي ديگر كوتاه تر است؛ كم كم همه متوجه شدند چند تكه سرب كوچك نيز در سرت است. سه سال حضور عاشقانه در جنگ از تو دلاوري رشيد ساخت. كارت جانبازي تو كه بر آن نوشته: مجيد برهمن متولد خرداد ماه سال 1343 جانباز 65% افتخاري براي تمام ايرانيان است.
پدر، من هميشه به وجود مقدست افتخار مي كنم، عزت امروز ايران مديون رشادت و رادمردي توست .....

 منبع: مطالب ارسالي ازمدرسه روشنگرشاهد