جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  مصطفي  آهنگري

مصطفي از جمله همان مريداني است كه دل به ولايت خميني كبير سپرده و در اوج جواني و زيستن از زندگي گذشت و راهي ميدان جنگ شد. تازه سال چهارم دبيرستان را تمام كرده بود و مادر برايش هزاران آرزو داشت كه همراه نيروهاي ژاندارمري از شهر اليگودرز راهي شد و در همان ماه‌هاي اول جنگ اسفند ماه سال 1359 در گيلانغرب بر اثر اصابت خمپاره‌ي 60 مجروح شد. او را به بيمارستان صحرايي رساندند و سپس به اسلام آباد انتقال دادند. او از ناحيه‌ي شكم، بازوي چپ، كتف راست مجروح بود و پزشكان بعد از معاينه تشخيص دادند او به بيماري لامپزاتومي و كوستومي كه از بين رفتن طحال، تغيير مسير روده از معده، برش 40 سانت از روده‌ي كوچك و 40 سانت از روده‌ي بزرگ است ،دچار شده. ديگر كاري از كسي ساخته نبود. اما مصطفي دست از جهاد نكشيد. او اين‌بار همراه بسيجيان به جبهه اعزام شد. سال 1365 مسئوليت فرهنگي بنياد شهيد شهرستان اليگودرز، سال 1367 مسئوليت فرهنگي و ستاد شاهد بنياد شهيد شهرستان كامياران، سال 1368 مسئوليت اداره‌ي كار و امور اجتماعي شهرستان درود را پذيرفت. آهنگري از تحصيل غافل نشد و تا اخذ مدرك كارشناسي ارشد علوم كتاب‌داري و اطلاع‌رساني درس خواند.
سال 1361 ازدواج كرد و صاحب 2 فرزند شد. اما تقدير بر آن بود كه از همسرش جدا شود. سال 1366 مصطفي بار ديگر ازدواج كرد و اين‌بار صاحب 3 فرزند ديگر شد. او اكنون كارشناس طرح‌هاي پژوهشي دانشگاه تهران است و هنوز هم دلش براي اسلام و انقلاب مي‌تپد و معتقد است، رابطه‌ي بين جانباز با رهبري رابطه‌ي عاشق و معشوق است. 45 سال از روز تولد او كه بيست و دوم مردادماه سال 1340 بود مي‌گذرد، اما هنوز در سال 1385 اميد و ايمان به خدا در چشمانش موج مي‌زند.

 منبع: مطالب ارسالي ازمدرسه روشنگرشاهد