چگونه می توانم به فرزندم در انتخاب آزادانه دین کمک کنم؟
دوشنبه 8 آذر 1395 3:24 PM
دین داری یک امر فطری است و همه انسان ها بر فطرت خدایی آفریده شده اند.[1] از طرف دیگر چون دینداری امری درونی و قلبی است اجبار و اکراه در آن راه ندارد. قرآن مجید در این باره می فرماید: "لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ .... "؛[2] در قبول دین، اکراهى نیست... .
بنا براین همه افراد حتی نوجوانانی که تازه به سن تکلیف می رسند در انتخاب دین اختیار دارند و نمی توان آنان را به اختیار دین خاصی مجبور ساخت! گرچه اجبار در مسائل قلبی و اعتقادی هیچ تأثیری ندارد. نقش و وظیفه بسیار مهم پدر و مادر و مربیان دلسوز در این مقطع سنی بسیار حساس، آن است که در چنین شرایطی فرزندان خود را تنها نگذارند و با بیان لزوم دینداری و بیان ویژگی های دین مطلوب و کامل و ایده آل، آنان را در یک انتخاب درست یاری کنند. قطعاً اگر ویژگی ها و امتیازات دین اسلام به درستی بیان شود، همگان آن را به عنوان یک دین کامل برخواهند گزید. پس شما می توانید در زمینه آشنایی فرزند خود با اسلام و تبیین نقش اسلام کمک های مؤثر و مفیدی داشته باشید. مطمئن باشید اگر ابهامات، ایرادات و اشکالاتی که احتمالاً در زمینه اسلام در ذهن او شکل گرفته یا می گیرد را، به خوبی برطرف نمایید و به صورت منطقی با او صحبت کنید، هیچ گاه غیر اسلام را انتخاب نخواهد کرد. برفرض این که غیر اسلام را انتخاب کند می توانید با بحث و گفت و گوی دوستانه او را به سمت حقیقت راهنمایی کنید. البته توجه داشته باشید که اگر خود شما از نظر علمی توانایی پاسخ گویی به سؤالات و اشکالات او را ندارید، حتماً از مشورت با کارشناسان امور دینی استفاده نمایید.
البته، برخی جوانان بدون آن که تحقیقی علمی انجام داده و مقایسه ای بین ادیان مختلف داشته باشند، تنها به دلایل دیگری چون علاقه به مطرح شدن، مخالفت با نظام مذهبی موجود و قوانین آن و ... تغییر دین خود را اعلام می کنند که برخورد با آنان باید متفاوت باشد.
[1] شیخ صدوق، منلایحضره الفقیه، ج 2، ص 49،انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1413 هـ ق.
"عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ مَا مِنْ مَوْلُودٍ یُولَدُ إِلَّا عَلَى الْفِطْرَةِ فَأَبَوَاهُ اللَّذَانِ یُهَوِّدَانِهِ وَ یُنَصِّرَانِهِ وَ یُمَجِّسَانِه"؛ همه افراد بر فطرت الاهی (اسلام)به دنیا می آیند و این والدین آنها هستند که آنها را به دین های دیگر وادار می کنند.
[2]بقره، 256.
منبع: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa9352
