3- تجربه بار اول تسخير سه روزه سوسنگرد توسط قواي دشمن بدون مقاومت بودن هويزه را به او ثابت كرده است چرا كه در بار اول فقط با يك پيكان سواري چند نفر عراقي وارد هويزه ميشوند و افراد پاسگاه منطقه را ترك ميكنند و نيروي مسلح ديگري هم در هويزه نبوده است كه مقاومت كند.
4- تنها راه ارتباطي هويزه به سوسنگرد ميباشد.
5- بنابر اعتقاد اينجانب بر اساس مشاهدات عيني:
الف) درصورتيكه دشمن بتواند سوسنگرد را تا يك هفته ديگر تسخير كند به دلايل زير ناچار است براي ايجاد يك پايگاه زمستاني به تسخير هويزه قناعت كند.
ب) دشمن هماكنون در دشت استقرار دارد و اگر به هويزه بيايد استطار كامل در منازل و خانههاي ملت ستمديده دارد.
ج) اطراف هويزه هيچگونه استطاري ندارد و دشت ميباشد و باغات هم ندارد ارتفاعاتي هم نيست و اگر دشمن وارد هويزه شود ضربه زدن به او بسيار مشكل است.
د) اگر دشمن وارد هويزه شود ارتباط ما با پاسگاههاي شط علي و رفته و شويب كه نيروهاي خودي مستقر هستند قطع خواهد شد و محاصره خواهند شد.
ه) روز دوشنبه صبح كه ارتش عراق به سمت گلبهار حملهور شد هنگاميكه تانكهاي دشمن در حال فرار بودند بعد از شكست 4 تانك از جاده هويزه عبور كردند.
بنابراين نيروهاي دشمن در منطقه ابوحمادي امكان دارد كه پس از فرار به هويزه پناهنده شوند حتي اگر ما نيروهاي دشمن را در آن منطقه شكست بدهيم ممكن است در عوض هويزه را از دست بدهيم.
و) دشمن هرگاه اراده كند ميتواند از جوفير بسوي هويزه حمله كند يا از سمت خويش و يا از سمت ابوحمادي.
وقتي كه اينجانب در تاريخ 28/8/ وارد هويزه شدم حتي يكنفر نيروي مسلح در آن وجود نداشت جز تعداد 300 نفر ژاندارمري كه در يك گزارش كامل فرارهاي آنها را و بيمسئوليتي و بيرگي و بيغيرتيشان را ارائه خواهم كرد.
ز) اينجانب شخصاً هر روز صبح بين ساعت 9 تا 9:30 دو فروند هليكوپتر دشمن را كه از آن منطقه عبور ميكنند و از جوفير مهمات انتقال ميدهند به جبههها مشاهده ميكنم و از هويزه بدون دوربين هليكوپتر كه در ارتفاع بسيار كم در حال پرواز ميباشند قابل رؤيتاند. يك عدد كاليبر 50 درمانشان خواهد كرد.
به نظر من تنها دليلي كه وجود دارد كه دشمن تاكنون هويزه را تسخير نكرده اين است كه اگر دشمن بتواند سوسنگرد را تسخير كند هويزه طبعاً در اختيارش خواهد بود و لذا دليلي نميبيند كه نيرو صرف هويزه كند و هويزه را تابع سوسنگرد ميداند كه هست.
ولي اگر دشمن نتواند سوسنگرد را تسخير كند يقيناً به هويزه در طول زمستان قناعت خواهد كرد. اگر به هويزه نرسيم و رسيدگي نكنيد درست همانند محاصره سوسنگرد ما تعدادي برادران پاك و مؤمن را از دست خواهيم داد و شرايط فعلي هويزه دقيقاً مشابه وضعيت سوسنگرد است در فاصله زمان محاصره اول و دوم سوسنگرد.
و من هم ميدانم تا تلفات ندهد هويزه به فكر نخواهيم بود البته كه من به عنوان فرمانده سپاه هويزه با 62 نفر پاسداري كه 22 نفر آنان غير مسلحاند تا آخرين قطره خون با همان ژ - 3 و كلاش دفاع خواهيم كرد البته مهمات ما 2 عدد آر. پي. جي كه يكي خراب است و يك عدد تيربار ژ - 3 ميباشد و 40 عدد كلاش و ژ-3.
نيازها:
1- 20 قبضه آر پي جي
2- 40 قبضه ژ-3
3- 2 قبضه خمپاره 120
4- 6 قبضه خمپاره 60
5- 6 قبضه خمپاره 81
6- 2 موشك دارگون
7- يك دستگاه بيل مكانيكي
8- يك دستگاه بلدوزر
پيشنهادات اينجانب سيد حسين علمالهدي مسئول حفاظت جاده هويزه سوسنگرد و مسئول سپاه هويزه
1- ما بايد يك خط آتش قوي با استفاده از انواع خمپارهها و موشك دارگون در دو سمت شمالشرقي و جنوبشرقي هويزه قرار دهيم به دو جهت
الف) هنگاميكه تانكهاي دشمن در زمان شكست در حال فرارند توسط اين آتش محاصره شوند مانند روز دوشنبه كه تانكهاي دشمن در حال فرار از نزديك هويزه عبور كردند اما چون ما آر پي جي و خمپاره نداشتيم نتوانستيم وارد عمل شويم.
ب) اگر دشمن بخواهد هويزه را تبديل به پايگاه زمستاني خود كند و به سوي هويزه حملهور شود اين آتش از هويزه دفاع خواهد كرد.
2- اطراف هويزه نياز به حفر كانال و خندق و سنگر دارد.
3- جاده سوسنگرد هويزه بايدكاملاً حفاظت شود خصوصاً در قسمت غربي روستاي ساريه
4- بايد از بالا و مقامات مسئول تكليف ژاندارمري هويزه و رابطه آن با سپاه مشخص گردد.
5- تاكنون چندين تن از افراد ستون پنجم دشمن دستگير شدهاند و دادگاه يا از ما نپذيرفته و يا محاكمه نميكند و ميگويد بايد دلايل عيني و كتبي بياوريد كه اين براي ما امكانپذير نيست زيرا چون مسائل قبايلي و عشايري مطرح نيست و حتي مشاهدان عيني بطور مستقيم حاضر نيستند جنايات ستون پنجم را شهادت دهند.