مسجد جامع عتیق
مسجد جامع عتیق شیراز قدیمیترین مسجد این شهر است که به آن مسجد جمعه یا مسجد آدینه نیز میگویند. گفته میشود بنای این مسجد روی عبادتگاهی ساخته شده است اما این که این عبادتگاه متعلق به کدام دوران است، معلوم نیست. در سال ۲۸۱ هجری قمری و در دوران عمرولیث صفاری بنای اولیهی مسجد ساخته شد. بعد از آن در سال ۷۵۲ هجری قمری شاه اسحق اینجو ساختمانی میان مسجد ساخت که به آن «دارالمصحف» میگویند که مکان نگهداری و تلاوت قرآن کریم بود. کتیبهای نیز به خط «یحیی الجمالی الصوفی» وجود دارد که یکی از خطاطان مشهور دوران شاه اسحق بود. در این کتیبه جملاتی در شان قرآن مجید نوشته شده است. این مسجد ۶ در ورودی دارد. مسجد عتیق شیراز در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ با شمارهی ۷۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.