بانک اشعار اربعین حسینی

خون پاک

چرا گلزار و گلشن گشته غمناک 
چرا گریان ز غم روح الامین است 
مگر از شام آید کاروانی 
که صوتش مُحرق قلب حزین است 
جهان شد از چه‏رو کانون ماتم 
مگر از نو عزای شاه دین است 
حسین آن کو به راه حق پرستی
چو بابش فرد بی مثل و قرین است 
ز هفتاد و دو قربانی که او داد
ز یزدان در خور صد آفرین است 
نیامد مثل او دیگر به گیتی 
که بحر عشق را دُرّی ثمین است 
ز قتل خویشتن احیای دین کرد 
از آن رو محیی دین مبین است 
وجودش مَفْخَر دین نبی شد 
جنابش خاتم دین را نگین است 
خدا بر خون پاکت خون‏بها شد
کسی را جز تو کی قدری چنین است 

ابوالحسن همدانی (طوطی)

راسخون