حقیقت قطعه‌های موسیقی از سمفونی سیارات

خبرگزاری صدا و سیما/ برای مطالعه کیهان از رادیو تلسکوپ ها یا همان آنتن های رادیویی استفاده می شود.

رادیو تلسکوپ ها بسیار پیشرفته و حساس هستند و به خاطر چرخش زمین، آنتن ها هم مدام در حال تغییر جهت و در حال رصد کیهان هستند.

سازمان فضایی ناسا مجموعه ای از این موسیقی ها را با نام "سمفونی سیارات" در اختیار علاقه مندان قرار داده است که صداهایی از جمله امضای الکترومغناطیس منحصر به فرد سیاره ها، پلاسمای کیهانی و طوفان های خورشیدی را در بر دارد.

این اصوات به کمک کاوشگرهای "ویجر1 و ویجر2" به زمین ارسال و توسط ناسا ضبط شده است که دربرگیرنده اصواتی همچون سیاره های زحل و مشتری، پلاسمای کیهانی هستی، ذرات الکترو مغناطیسی و طوفان های خورشیدی است.

زمزمه های کهکشان راه شیری به راحتی از میان لایه های گاز کهکشان های کم جرم عبور می کند، اما امواج در گازهای کهکشان های سنگین تر جذب می شود.

از آنجا که امواج صوتی تولید شده به وسیله سیاهچاله های عظیم می تواند قسمتی از اجرام این کهکشان های سنگین را به خارج پرتاب کند، سیاهچاله ها می توانند مقدار ماده ای را که یک کهکشان در خود جمع می کند، محدود سازد و بدین ترتیب مانع بزرگ شدن بیش از حد آن شود.

از آنجایی که امواج صوتی می توانند انرژی را تا فاصله هزاران سال نوری از یک کهکشان عظیم الجثه منتقل کنند، این عامل تا حدودی می تواند روی چگونگی رشد کهکشان ها تاثیر داشته باشد.