*یار مهربان* ویژه هفته کتابخوانی + جوایز و امتیاز

درباره کتاب در جست وجوی آبیها 

من تا به حال، کتاب های فانتزی رو دوست نداشتم. تمام تصورم از کتاب های فانتزی به مجموعه کتاب های هری پاتر محدود می شد که راستش اون ها رو هم نخوندم. اما فیلم هاشو دیدم و با اینکه بدم نیومده اما چیزی هم نبوده که تو لیست علایقم قرار بگیره. 
این کتاب رو به خاطر خلاصه اش خوندم: "دختری که با پاهای کج متولد می شه، توی دهکده ای که افراد معلول رو به منطقه می فرستند تا جانورها اون ها رو ببرند. کایرا تا به حال با پشتیبانی مادرش زنده مونده اما حالا که مادرش مرده..... " 
این کتاب ریتم کندی داره تا صفحه 153 برام جالب نبود. درک نمی کردم چرا یه شنل انقدر مهمه. چرا تمام این 153 صفحه کل داستان حول محور این شنل چرخیده اما توی همین صفحه وقتی نعش کش ها ..... رو می برند( نقطه چین گذاشتم که چیزی از داستان رو لو ندم) احساس کردم که کم کم جالب می شه و همین طور بود هر چی به صفحات پایانی نزدیک می شیم داستان قشنگ تر می شه