نقد وهابیت در مبحث توسل

توسل افراطي عوام اهل سنت

بعضي از عوام اهل سنت حاجات خود را از اهل قبور مي‏طلبند به عنوان نمونه دکتر مصطفي محمود مي‏نويسد که بعضي از مردم مصر به سوي ضريح دفاعي و دسوقي مي‏شتابند و آنها را مي‏بوسند و به آنان متوسل مي‏شوند و فرياد مي‏زنند:

- نظرة يا سيد! (نظري به من کن اي آقا)

- الشفا بايدک يا سيدي ابراهيم يا دسوقي!

(شفا با دست تو است اي آقايم ابراهيم! اي دسوقي!)

- ياست الامر امرک

(اي ست فرمان فرمان توست) [71]

همچنين توسل فراوان حنفيان را به ضريح ابوحنيفه در بغداد و توسل بسيار مصريان را در مصر به ضريح شافعي و يا توسل مسلمانان ترکيه را به مرقد ابوايوب انصاري مي‏بينيم.

و شيخ محمد غزالي مي‏نويسد:

در مصر ما مردماني هستند که شکايات مکتوب خود را به ضريح امام شافعي مي‏فرستند و بعضي در کنار قبر بعضي از اوليا به گريه و زاري مي‏پردازند و از آنان چيزهايي مي‏طلبند که جز خداي رب العالمين کسي قادر نيست آن خواسته‏ها را برآورد.

نکته داني در کنار مزار مشهوري نشسته بود، مردي آمد و از صاحب قبر خواست که همسرش را که دچار سختي زايمان است فارغ گرداند و به سرعت قبر را ترک کرد، چيزي نگذشت که مرد ديگري آمد و از صاحب قبر خواست که فرزندش را در امتحانات کمک کند، آن شخص نکته دان گفت: ببخشيد صاحب قبر اين جا نيست رفته است تا زن حامله‏اي را که دچار درد زايمان است، بچه‏اش را به دنيا بياورد [72] .

برخي از مفتيان وهابي وقتي اين گونه عوام اهل سنت را مي بينند آن را شرک دانسته و چند برابر آن را در ذهن خود به شيعه نسبت داده، و بر اساس آن شيعيان را مشرک و مرتد و مستحق کشته شدن مي‏خوانند.