نقد وهابیت در مبحث توسل

نقد و بررسي

1 - اين سخن مخالف با صريح قرآن است که مي‏فرمايد: و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون [50] .

کشته شدگان راه حق را مرده نپنداريد که اينان زنده‏اند و نزد پروردگارشان روزي مي‏خورند.

2 - مخالف سخن پيامبر اکرم است که بنا به روايت صحيح بخاري و صحيح مسلم و ساير صحاح «در کنار چاه بدر ايستادند و با آيه‏ي 46 سوره‏ي اعراف کشته شدگان را مخاطب قرار دادند و با مردگان سخن گفتند، بعضي‏ها ايراد گرفتند که پيغمبر با مردگان سخن مي‏گويد، حضرت فرمودند: شما شنواتر از آنان نيستيد» [51] .

3 - و مقاير با گفته دانشمندان اسلامي مانند غزالي شافعي است که در کتاب احياء مي‏نويسد: «برخي از مردم مرگ را نيستي و عدم مي‏پندارند و کساني بر اين عقيده‏اند که بي‏دين و منکر خدا و آخرت هستند» [52] .

حافظ نووي در المجموع «شرح المهذب» مي‏نويسد به هنگام وقوف در کنار قبر انبياء بخصوص پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مستحب است که از آنان بخواهد که دعا کنند پيش خدا که حاجاتشان را برآورده کند. زيرا آنان احياء عند ربهم.

شيخ خليل احمد سهارنپوري فتواي خود و 75 نفر از علماي کشورهاي اسلامي را در اين باره چنين در کتابش آورده است. از نظر ما آن حضرت (ص) در مرقد مطهرش زنده و حياتش مشابه حيات دنيوي است. بدون آن که مکلف باشد، چنان که علامه سيوطي در کتابش، «انباء الاذکياء به حيوة الانبياء»، تصريح فرموده که شيخ تقي الدين سبکي گفته است دليل بر حيات انبيا و شهدا در قبرهايشان نماز خواندن حضرت موسي (علیه السلام) در قبرش مي‏باشد (چنان که در حديث وارد شده است).

در اين باره شيخ شمس الاسلام محمد قاسم کتابچه‏اي مستقل نگاشته به نام، آب حيات [53] .

4 - اين که ابن عبدالوهاب در پاسخ شيخ جعفر نجفي مي‏گويد، استعانت از مرده کاري لغو و بيهوده است، بايد گفت در اين صورت چگونه شرک است؟ زيرا بين لغو بودن و شرک بودن هيچ گونه رابطه‏ي الزامي نيست، و اگر توسل از مخلوق شرک باشد، در اين صورت فرق بين توسل به زنده و توسل به مرده از کجا ناشي مي‏شود؟ [54] .

5 - حتي با سخن خود ابن عبدالوهاب مغاير است: زيرا همان طور که نقل کرديم وي معتقد بود که پيغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در قبرش زنده است و زندگاني برزخي او از زندگاني برزخي شهدا عاليتر است و صداي درودگويان را مي‏شنود [55] .

6 - فريدو جدي در دائرة المعارف خود مي‏نويسد: «پروردگار متعال در عصر ما دو دريچه از علم به روي ما برگشوده و دلايل اين دو براي اثبات اين که انسان داراي روحي است که مي‏تواند بدون احتياج به بدن به زندگي و فعاليت مستقل بپردازد کاملا قانع کننده و بي‏اشکال مي‏باشد» [56] .

از قرن نوزدهم علم اسپري تيسم(emsitripS)يا مخابره با ارواح پس از يک سلسله مطالعات و آزمايشهاي دقيق توسط بزرگترين محققان جهان به حقيقت آن پي برده شد و در امريکا و اروپا احضار روح وارد دنياي علم گرديد [57] .

از معلومات و حقايقي که از ناحيه ارواح در جلسات احضار روح براي دانشمندان کشف و مشاهده شد. مي‏توان نتيجه گرفت که مسلما انسان در ماوراي اين بدن داراي روحي مستقل است که با مرگ از بين نمي‏رود و ارتباط ارواح مردگان با ساکنين زمين بهترين دليل بر استقلال و بقاي روح و توانمندي بيشتر آنها بر بسياري از کارها به اذن خداوند است [58] .

ارواج خجسته و پرهيزگار که از قفس دنيا آزاد گشته‏اند احساس و ادراکاتشان فزوني يافته و در مسير صعودي خود مرز و انتهاي محدود زمان و مکان نداشته با کمال سهولت به اعماق آسمانها و در دل درياها راه يابند و آنها را با همان عظمت و شکوه مشاهده کنند.