دوست ودشمن راضي!
سه شنبه 14 دی 1389 2:12 PM
مطمئناً وقتي از امام رضا(ع) ياد مي کنيد، مي دانيد که نام ايشان چيست.رضا، لقبي شايسته براي حضرت علي بن موسي(ع) است. منظورم اين است امامي که با نام رضا(ع) مي شناسيمش، نامش علي است!
گذشته از نام شيواي«علي»،امام لقب رضا،که براي امام هشتم(ع) توسط نياکان پاک آن حضرت گذاشته شده،بنا به دليل خاصي بوده است.
مدعيان خلافت و مبلغان بني عباس،در اواخر عهد بني اميه و در زمان امامت امام باقر(ع)، هميشه به مردم مي گفتند از «رضاي آل محمد» پيروي کنند، اما نمونه اي براي آن بيان نمي کردند.کلمه ي «رضا»، براي بني عباس يک مفهوم کلي بود؛ يعني کسي که همه از ولايت عهدي او راضي باشند؛دوست و دشمن.
زماني که علي بن موسي(ع) ولي عهد شد،مصداق واقعي اين رضاي آل محمد(ص) شد و به نام رضا مشهور شد.
اما نظر جالب تر و واقعي ترآن است که پدر بزرگوارشان، امام کاظم(ع)نيز ايشان را بدين نام مي خواندند.
امام جواد(ع) ،درباره ي اين لقب پدرشان فرمودند:
«خواند متعال پدرم را رضا ناميد، زيرا او پسنديده ي خدا در آسمان و زمين و پسنديده ي رسول خدا(ص)و امامان(ع) بودند...مخالفان نيز ايشان را قبول کرده و به ايشان رضايت دادند و اين [درحالي است که اين] حالت براي پدران و اجدادشان اتفاق نيفتاد و بنابراين در بين آنان فقط ايشان رضا ناميده شد».
منبع:کتاب علي بن موسي الرضا(ع) تأليف مرضيه محمدزاده،صص83-84.
منبع: ويژه نامه آسمان مهر
nikaeen
