فواید آیة الکرسی
چهارشنبه 28 مهر 1395 10:19 AM
حال که با این بیان و یا حتی به صورت اصل موضوع پذیرفتیم که اسلام ایدئولوژی و اندیشه ای فراگیر است، به جنبه خاصی در زندگی اقتصادی پرداخته و نظر می کنیم. سخن این است؛ دینی که به تمام جنبه های زندگی اهمیت می دهد حداقل راجع به آنچه امروز آن را اقتصاد می خوانند، بی تفاوت نیست. اما همین جا نکته ای را متذکر می شویم و آن اینکه مادر مسائلی، همچون عبارات و آنچه به جنبۀ اعتقادی محض مربوط است از دین انتظار داشته و به حق این انتظار نیز اصیل است، ولی در بحثهای دیگر و از جمله بحثی که این صفحات متکفل طرح آن است از آنجا که شیوه های متداولی بوده و نظر غالب محققان بر آن است که اسلام بر عرفهای اقتصادی» نگریسته آن را که موافق اصول خود یافته تأیید نموده و آنرا که مخالف دیده، به نقد و طرد آن پرداخته است. پس عناوین تأیید شده حقایق شرعی نیستند و عناوین ردّ و افکار شده نیز چون با اصول و مبانی اش موافق نبوده طرد شده اند، پس اگر ما در کتب فقهی به عناوینی چون «مضاربه» «مساقات» «جعاله» و «بیع» بر می خوریم، پندار غلطی است که این گونه عقود و معاملات را برخاسته از شرع بدانیم مثلاً اگر معاملات مستحدثی داشتیم، دیگر شرعی نیستند. و نظر قابل دفاع در برخورد با آنچه خود شرع مؤسس آن نیست، آن است که باید آنچه را ممنوعیت و یا اشکالی دارد، بیان کند و غیر از مواردی که به انکار یا ردّ و یا تنقید آن تصریح شده و یا تلویحا بیان شده، همه چیز مباح و جایز است. آنجا که عملی خواه فردی خواه جمعی جنبه عبادی نداشت، اصل اولیه آن است که مباح و جایز است،