اشعار روز و شب ششم ماه محرم

هر که صورت این آقا زاده را می دید می گفت  کریم اهلبیت است ابی عبد الله فرمد زینب جان صور تش را بپوشا ن   سرش روی نی قرار نمی گرفت  سر آقا ابا الفضل علیه السلام و سر قاسم علیه السلام

جان دادنم شبیه عروج شهیده است          آ ن با نو یی که جان علی را خریده است

من زاده حسن نوه مرد خیبرم                  من را خدا برای حسین آفر یده است

بودم سه ساله داغ پدر بر دلم نشست           آری عمو مرا پسرش پر ور یده است

از گریه مقا بل خیمه دلم شکست                دیدم عمو ز داغ علی قد خمیده است

طوری زدم به لشگر کو فه که خصم گفت       شیر جمل دوباره به میدان رسیده است

دست رنج خویش را چو علمدار دید گفت         رز مت میان لشگر کوفه پدیده است

غا رت شده دو باره عموی غریب من                رنگش ز شرم روی برادر پریده است