اشعار زیبای روز سوم ماه محرم

حضرت رقیه(س)-شهادت

چون تکان می دهد سر و رویش

پر شود صد محله از بویش

آن که بالین خواب او هر شب

دست عباس بود و بازویش

فخر جبریل و کار میکاییل

که ببوسند غباری از کویش

چه به هیبت به بر کند چادر

تا بپوشد سیاه گیسویش

بوسه گاه همیشگیِ پدر

جبهه و طاق هر دو ابرویش

هجمه ی موج پر تلاطمِ درد

چه شتابی گرفته بر سویش

روضه خوان مصیبتی است عظیم

مشت تاری که رفته از مویش

چه شد آن گوشواره ی پدری؟

چه کسی برده است النگویش؟