اشعار روز چهارم محرم؛ دو طفلان حضرت زینب(س)

(سعید پاشازاده)



 این دو سرباز جوان رزم آورند
هر دو ابن الجعفر ابن الحیدرند

دو وجیها عند ربک دو عزیز
میوه ی دل نور چشم حیدرند

دو چکیده آیه ی قرآن حق
دو اثر از مکتب پیغمبرند

این دو مشتاق صعود آسمان
در حقیقت بالهای جعفرند

تنفقوا مما تحبون منند
گر هر دو ریزه خوار اکبرند

وارث اسما وزهرایند ،آه
یادگار گلشنی نیلوفرند

می خورم سوگند بر اشک رباب
پیشمرگان علی اصغرند

با همه لب تشنگی بنگر اخا
با شهامت قلب لشگر می درند

گو علمدارت ببیند رزمشان
هر دو شاگرد امیر لشگرند

تا که قتل تو عقب افتد اخا
تیر ها را بر سر وتن می خرند

توبه فکر من ولی من فکر تو
عاشقان دلواپس یکدیگرند

بوده امم بنت الشهید اخت الشهید
حالیا ام الشهیدم بنگرند

گر که افتادند بر روی زمین
جسمشان بگذار، گر چه پر پر ند

زحمت تا خیمه آوردن مکش
این دو عاشق فداییان دلبرند

در میان کوفه تا بازار شام
روی نیزه حافظان مادرند

گرجه ناقابل ولی از لطف تو
آبروی زینبت در محشرند

(جواد حیدری)