اشعار خروج کاروان سیدالشهدا(ع) از مکه به سوی کربلا

ارباب با وفا....
سفرت بی خطر مسافر عشق

دست حق باد یار و یاور تو

سایه ات هیچ وقت کم نشود

از سر کاروان و خواهر تو

سفرت بی خطر مواظب باش

شب غم حمله بر سحر نکند

بین این راه پر فراز و نشیب

پسرت را کسی نظر نکند

خواهرت را سوار محمل کن

دور از چشم شهر در شب تار

عصمت الله اعظم است این زن

دور تا دورش آفتاب بکار

آفتابی ز هیبت عباس

آفتابی ز غیرت قاسم

آفتابی ز جذبه ی اکبر

جان فدای شما بنی هاشم

دخترت را به عمه اش بسپار

هر دو مثل ستاره و ماهند

تا کنار هم اند آرامند

باعث روشنایی راهند

چشم های سکینه خیره شده

به شکوه و جلال ناب عمو

هیچکس تشنه لب نمی ماند

از کرامات مشک آب عمو

اوج زیبایی سفر اما

کهکشانی ست که زحل دارد

بین محمل نشسته ست رباب

 و گل یاس در بغل دارد

همه آسوده اند غیر حسین

که به فکر غروب عاشوراست

فکر آتش گرفتن خیمه

غارت و هتک حرمت زنهاست

( سید پوریا هاشمی)