z.jpg "ارسال پیام به khodaeem1")
موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو ، تفاوتی در دنیای مدرن
جمعه 2 مهر 1395 7:36 PM
موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو یکی از موزه‌های دیدنی و جالب آمریکا و در شهر سانفرانسیسکو است. ماریو بوتا معمار و طراح این موزه زیبا و دل‌پذیر است.
معمار ماریو بوتا در سال ۱۹۴۳ در مندریزیو سوئیس متولد شد. وی یکی از دانشجویان برجسته مدرسه معماری تیچینو بوده و در رشته محاسبات ساختمان آموزش دیده است. ماریو بوتا همکاری با معماران به نام و مشهوری چون لوکوربوزیه در سال‌های ۱۹۶۵-۱۹۶۹ و لوئی کان در سال ۱۹۶۹ (یکی از مهم‌ترین اعضای مدرسه فنی سوئیس) را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. ماریو بوتا یکی از اعضای مهم مکتب تیسینز بود که در همین راستا گرایش‌های فرمالیستی در یکسری خانه های ویلایی ساده و ظریف در کارهای او به چشم می‌خورد. نخستین کار وی خانه روحانی در ترتاکه (۱۹۶۱-۱۹۶۳) بود که از خود به یادگار گذاشت.
از ویژگی های بارز در طراحی‌های ماریو بوتا می‌توان به؛ دقت زیاد در توپوگرافی زمین و حساسیت به بوم‌گرایی، توجه به سادگی در انتخاب الگوهای معماری، گرایش به فرم‌های هندسی، تاکید بر مهارت‌های حرفه‌ای در اجرا، ایجاد فضای سایه-روشن در کارها، دعوت طبیعت به داخل ساختمان با استفاده ازفضای باز، تعبیه نورگیرهای مشابه در اکثر کارهای وی اشاره کرد.
هر زمان که ماریو بوتا منطقه‌ای را برای خانه‌ای جدید در نقطه‌ای بر می‌گزید، توجه شایانی به سایت مبذول می داشت و ملهم از علم ساکنین قدیمی آن نقطه می‌باشد. حتی اگر به طور اتفاقی با یک ساختمان که ماریو بوتا طراحی کرده است برخورد کنیم محال است به حس عمیق حاصل از نظم ترکیبی آن نبریم.
اگر از نقطه‌ای دورتر به کارهای بوتا نگاه کنیم خطوط هندسی را می‌بینیم که احجام اولیه را در مقابل منظره طبیعی پشت جدا می‌سازد و از حضوری خبر می‌دهد که هم غیر قابل انتظار است هم گذشته زمین را تعریف می‌کند. خطوط قوی به وضوح بر مقطع فرمی سایه-روشن در برابر محیط طبیعی پیرامونش تاکید دارند. سطوح به واسطه هندسه‌ای که نور را منعکس می‌کنند مجسم شده‌اند. سایه کنج، شما را به درون فرا می‌خواند و از داخل منظره‌های بسیاری که از دیدن آن‌ها محروم شده‌ایم توسط خطوط ساده دیوارها و ستون‌ها شکل می‌گیرد.
یکی از دیگر ویژگی‌های کارهای بوتا گشودگی‌های بزرگ، حفاظت شده و عقب کشیده شده در قالب پنجره‌هاست و شکاف‌های کوچکی که پیوستگی‌های دیوارها را قطع می‌کند و تبدیل به نقاط مناسب دارای امتیاز می‌شوند که از طریق آن‌ها می‌توان فضای بیرونی را مشاهده نمود و حضور آن‌ها را به داخل به گونه‌ای معرفی کرد که برای شرایط قابل سکنی ضروری باشند.
یکی از عناصری که در کارهای بوتا به چشم می‌خورد، ترسیم ارتباطات توسط نورگیرهای سقفی پیوسته‌ای است که غالبا ساختمان را از طول به بخش‌هایی تقسیم می‌کند. این نور گیرها نه تنها نور دهی دارند بلکه وجود وقایع طبیعی مانند باران و برف را در فضای خارج نشان می‌دهند.
تاثیر تفکرات بوتا در مورد طراحی کلیسا را می‌توان در کارهای او به روشنی دید. از آن جمله تفکرات و گفته‌های بوتا می‌توان به جملات زیر اشاره کرد:
امروزه کلیسا فرصتی است استثنائی برا ی ساخت و تقویت فضایی که در آن زندگی می‌کنیم و نشانه‌ای تازه است برای آنچه که مردم منتظرش بودند.
کلیسا ایجاد مکث می‌کند، یک لحظه سکوت، فرصتی برای انعکاس و عبادت بشری که مواجه با تغییرات سریع و تناقض‌های شهرهای مدرن.
کلیسا ضرورتی است که نه تنها برای مومنان بلکه برای کسانی که ایمان ندارند یادآوری است برای تلفیق دوباره با گذشته.
این موزه یکی از بناهای مشهور ایالت متحده آمریکا است که توسط استاد بزرگ ماریو بوتا طراحی شده است. ساختمان زیبای این موزه که در شهر سان فرانسیسکو واقع شده، به عنوان یک منظر شهری فوق العاده و طرحی استثنایی در این شهر به شمار می رود. این ساختمان از سه بلوک مجزا تشکیل شده که حجمی بزرگ و قدرتمند را به نمایش می گزارد، و این در حالی است که نباید به سایت و ماهیت شهری آسیبی وارد کند. این موزه با متراژ ۱۸۵۰۰ مترمربع بین سال‌های ۱۹۸۹-۱۹۹۵ طراحی و اجرا شد.
سه اصل مهم در طراحی این موزه رعایت شده که شامل:
۱.روشنایی طبیعی: به رغم فرم کلی بنا که در منطقه‌ای نامطلوب از تغذیه نور طبیعی واقع شده، از پوسته‌ای شفاف در برخی قسمت‌های ساختمان جهت استفاده از نور طبیعی به کار رفته است.
۲.ایجاد یک تصویر واحد در داخل بنا
۳.به کار بردن یک پوسته در خارج بنا، بر خلاف متریال به کار رفته در فرم و حجم بنا
نمای اصلی این ساختمان از آجر قرمز تشکیل شده که خود عنوان‌گر فضای معاصر و پوسته قدیمی شهر سانفرانسیسکو است. در قسمت فوقانی موزه، یک نورگیر با حجمی استوانه‌ای شکل قرار دارد که نسبت به کل بنا متفاوت است. این حجم به وسیله دو نوع سنگ مرمر پوشیده شده و نور بخش نمایشگاه را تامین می‌کند.
کانسپت و تعریف هنری این حجم به یک تونل تعبیر شده که در قسمت بالا برش خورده است. مسیرها و انشعاب‌های دیگری از نورگیرها نسبت به این فرم مرکزی به وجود آمدند تا بتوان از نور زیاد این بخش به اندازه کافی در فضاهای دیگر موزه استفاده کرد.
موزه هنرهای مدرن سانفرانسیسکو در سال ۱۹۹۵میلادی افتتاح شد.پس از آن‌که معلوم شد که محل موزه در ساختمان یادبودهای جنگ سربازان در مرکز شهر سانفراسیسکو کوچک شده است و دیگر برای موزه کفایت نمی‌کند، هیات امنا تصمیم گرفت محل موزه را تغییر دهد وساختمان جدید را در«یربا بوئن گاردنر Yerba Buena Gardensy» یعنی درمحل طرح چند منظوره بنگاه بازسازی سانفرانسیسکو در ناحیه جنوب خیابان «مارکت» که ۳۵ هکتار وسعت دارد، بسازد.
جان لین مدیر موزه می‌گوید پس از جست و جوی بسیار برای معمار، سرانجام کار به بوتا محول شد. چون موزه‌ای می‌خواستیم که نمای بیرونی پرقدرتی به ما بدهد برخلاف قبل که ما دارای موزه‌ای بدون حضور بیرونی بودیم. معمار این خواست را به معنی واقعی کلمه به اجرا در آورد و استوانه ناقصی را در مرکز طرح طبقه‌طبقه خود قرار داد و آن را «سری که چهره‌اش را به مرکز شهر نشان می‌دهد» نامید. اگرچه یک منتقد هنری در یک روزنامه چاپ سانفرانسیسکو این ساختمان را «مهمانی از فضا» نامید، اما شکل آن برای کسانی که با کارهای بوتا آشنایی دارند، بیگانه نیست. لیکن این طرح نشانگر نقطه اوجی در فعالیت‌های این معمار از ابتدا تا امروز است.
از جمله مشکلات این پروژه می‌توان به مشکلات شهرسازی اشاره کرد. مشکل شهرسازی این پروژه این بوده است که در مجاورت‌های آن ساختمان‌های مهمی نظیر ساختمان کنگره قدیم کار پل رودلف و نزدیک آن برج پاسیفیک بل و آسمان‌خراش متعلق به آغاز قرن قرار دارند. قرار است به آن یک مرکز هنرهای بصری کار فومیکو ماکی و ساختمان تئاتری اثر پل شک و دو برج در دست طراحی توسط فرانک گهری و دفتر اسکید مور، اونیگز، مریل اضافه شود.
ساختمان با حجم ۱۰۰۰۰۰۰ متر مکعبی‌اش که در این پروژه به ارتفاع تقریبی ۴۵ متر از زمین بیرون آمده در هرحال به لحاظ کمی قادر به مقابله با این نشانه‌های شهری نبوده است. بوتا باهمکاری شرکت محلی هلموت دوباتا کاسابوم «Hellmuth,Obata & Kassabaum» در حدود ۲۱ هزار مترمربع ساختمان را در زیر زمینی به وسعت تقریبا ۵۵۷۵ مترمربع بنا کرد. این ساختمان قلعه‌مانند و پیش‌ریخته با نوارهایی از آجر سرخ قزاقی، گرانیت سیاه وسفید سوخته به آن جلوه داده است، تزیین شده است. بوتا، با اثبات این قاعده که نوارهای افقی محیط ساختمان را برجسته می‌کند. با عمیق‌کردن بندکشی ملات بین آجرها، باز هم بر افقی بودن موزه تاکید کرده است.
آجرها که درمجموع ۶۰۰۰۰۰ عدد هستند، قبل از پخت در ماسه غلتانده شده‌اند تابه آن‌ها پرداختی دانه‌وار و روستایی داده شود و دیدگاه بوتا از موزه هنرمدرن را به عنوان «قصر باستانی» تقویت نماید. موزه دارای ۵۰۰۰۰ مترمربع فضای نمایشگاهی است. در سقف گالری‌هایی که با نور طبیعی روز روشن می‌شوند، نورگیرهایی وجود دارند که ساده به نظر می‌آیند. سطح دوشیب شیشه‌ای باپایه‌ای از صفحات فلزی که با زاویه سوراخ شده‌اند تا اجازه دهند که فقط نور شمالی به دو عدسی پلاستیکی منحنی بتابد.
ساختمان موزه در قطعه زمینی واقع شده که دور آن سه بنای مرتفع قرار گرفته و به همین دلیل تصویری خاص و قوی را ایجاب می‌کرد که در عین حال قابل مقایسه با ساختمان‌های مجاورش نباشد. نمای پلکانی بنا در جلو آجرنما می‌باشد و یک سری فضاهای نمایشگاهی را در خود جای می‌دهد که همگی از بالا نور می‌گیرند.
به رغم تناسب نامطلوب ۱ به ۴ زمین و کل سطح ساخته شده نورگیری طبیعی در نظر گرفته شده است. ایجاد فضای داخلی یکپارچه، ساخت یک پوسته خارجی که برخلاف خصوصیات نما ساختمان را ناشناخته نشان دهد و رهگذران را به داخل دعوت کند از ویژگی‌های منحصر به فرد بناست.
نما در مرکز باز شده و حضور حجم استوانه‌ای را نمایان می‌سازد که مزین به سنگ مرمرین دو رنگ است.
این شکل نمادین در بالا با زاویه‌ای شیب‌دار برش می‌خورد به طوری که نور را به داخل حفره مرکز ساختمان هدایت می‌کند و حول آن راه‌های دسترسی به سالن‌های نمایش قرار دارد.
این موزه هنری در سانفرانسیسکو مجموعه‌ای با بیش از ۲۵۰۰۰ شی از سرتاسر جهان است. نمایشگاه شامل اشیا هنری از آمریکای پیشین کلمبیایی تا آمریکا در قرن ۲۰ ام است.
همچنین در این موزه اشیا از کشورهای اندونزی، گونه نو و جنوب صحرای آفریقا نیز وجود دارد. این موزه گالری‌های مختلفی دارد که در ادامه نگاه کوتاهی به آن‌ها خواهیم داشت:
این گالری یک مجموعه بزرگ از موزه هنرهای سان فرانسیسکو است که در طبقه دوم واقع شده است. در این قسمت می‌توانید مجموعه‌هایی از دوره استعمار تا اوایل قرن بیستم را ببینید. هنرهایی از پل ریور Paul Revere، جان سینگر John Singer و فرانک لوید رایت Frank Lioyd Wright نیز در این مجموعه ارزشمند وجود دارند.
این گالری در طبقه اول موزه قرار گرفته است و شما نظاره‌گر هنر آمریکایی از اوایل قرن بیستم تا دوران جنگ جهانی دوم خواهید بود. همچنین آثار با ارزش هنرمندانی چون Georgia O’Keeffe، Diego Rivera، Grant Wood و Zhan Wang وجود دارند.
این گالری هم در طبقه اول واقع شده و مهم‌ترین قسمت آن، نقاشی‌های دیواری آن است.
برای دیدن اشیا رنگارنگ بومی و معاصر به این گالری رجوع کنید که در پشت گالری هنر آمریکا در طبقه اول قرار گرفته است و اشیا زیبایی در این اتاق قرار گرفته است.
برای دیدن هنر صحرای جنوب آفریقا از این گالری دیدن فرمایید که شامل انواع گوناگونی از هنرهای قدیمی و معاصر این کشور است.
بعد از گالری هنر افریقا می‌توانید به گالری هنر اقیانوسیه هم سری بزنید. در این قسمت صدها نمونه هنری از گینه نو وجود دارد. همچنین نمونه‌هایی از جزیره اندونزی نیز در این گالری قرار گرفته است.
بیش از ۱۲۰۰ نوع پارچه از سرتاسر جهان در این نمایشگاه وجود دارند. همچنین مجموعه بزرگی از فرش‌های ترکیه، پرده‌های منقش اروپا و ابریشم شمال هند و آسیای مرکزی نیز در این گالری خودنمایی می‌کنند. این گالری در طبقه دوم بعد از گالری هنر آفریقا قرار گرفته است.
در این موزه مکانی برای نمایشگاه‌های خاص نیز وجود دارد که البته برای بازدید از آن باید بلیط جداگانه تهیه بفرمایید.
اگر حتی تمایل به بازدید موزه را ندارید به طبقه نهم برج سری بزنید و از منظره ۳۶۰ درجه برج لذت ببرید. از آن جا خیلی از قسمت های پارک گلدن‌گیت، بالای پل گلدن‌گیت و قسمتی از مرکز شهر را می‌توانید به راحتی ببینید.
موزه هنرهای زیبای سان فرانسیسکو در روزهای زیر آماده پذیرایی از توریست‌ها و بازدیدکنندگان است:
سه شنبه تا یکشنبه: ۹:۳۰ صبح تا ۵:۱۵ عصر
جمعه: عصرها تا ساعت ۸:۴۵ عصر از اواخر ماه مارس تا اواخر ماه نوامبر
در روزهای دوشنبه، روز شکرگزاری و کریسمس تعطیل است.
قیمت بلیط برای بزرگسالان ۱۰ دلار، بالای ۶۵ سال ۷ دلار، دانش آموزان و افراد بین ۱۳ تا ۱۷ سال ۶ دلار و برای کودکان زیر ۱۲ سال رایگان است.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست
