اشعار عید غدیر

نسل غدیر

ما اهل دلیم و در و بامی نشناسیم

از جنس گلیم و جم و جامی نشناسیم

ما رهرو عشقیم و جنون مدرسه ماست

جز زمزمه عشق کلامی نشناسیم

دردیست عوامی که دگر چاره ندارد

ما یکدله گانیم و عوامی نشناسیم

هر لحظه پیامی رسد از سوی نگاری

جز دستخط دوست پیامی نشناسیم

دارای مرامیم مرامی که خائیست

جز شیوه اجداد مرامی نشناسیم

ما شیعه اوییم که از نطفه پاکیم

ما نطفه نا پاک و حرامی نشناسیم

این سلطنت عشق فقط لایق مولاست

جز آل علی هیچ زمامی نشناسیم

صد شکر که بیزار از این پست و مقامیم

ما سوته دلان پست و مقامی نشناسیم

در دایره مذهب و در سیطره حق

جز سلطه اسلام نظامی نشناسیم

ما نسل غدیریم و پس از رحلت احمد

جز حیدر کرار امامی نشناسیم

ننگ است سر سفره هر سفله نشستن

جز سفره صدیقه طعامی نشناسیم

یک ماه کند جلوه و آن مهدی زهراست

جز طلعت او بدر تمامی نشناسیم

مرغیم بهر شاخه و بامی نشناسیم

از روی طمع دانه  و دامی نشناسیم

خوش زاد اگر صد دله گان ابله و خامند

ما پخته از آنیم که خامی نشناسیم.

سروده سید حسن خوش زاد

منبع کتاب قفل شکسته