اشعار شهادت امام محمد باقر (ع)

با غم و غربت شبای آه اومده
بوی محرم میگن از راه اومده
صدای یوسف از دل چاه اومده
دادازغریبی...
دادازغریبی...
شکسته قلب عالم وآدم
نشسته تو دلای ما ماتم
کشتن امام مارو باز با سم
با سم کینه...
آه ای مدینه...
تو این داغ، اگه بمیریمم کمه
این شبها، شروع ماه ماتمه
آی عشاق! محرمه محرمه
‏(ای آقا، شهید شام وکربلا)
دلا میسوزه برا غربت شما
برای قبر زار و خلوت شما
چرا نمردیم تو شهادت شما
ای وای بر ما...
صد وای بر ما...
با زهر کینه گشته ای مسموم
از غربت زهرا شده مغموم
مولای کربلائی مظلوم
مظلوم و تنها...
مانند زهرا...
این شبها، بقیع تو اوج غربته
قبر تو، مث همیشه خلوته
با اینکه، امشب شب شهادته
‏(یامولا، شهید شام وکربلا)
دلا گرفته برای کرب وبلا
رو لبمونه نوای کرب وبلا
ما هم بشیم کاش فدای کرب و بلا
فدای اکبر...
فدای اصغر...
همونجایی که لاله شد پرپر
شد پاره پاره مشک آب آور
از روی تل صدای وای مادر
حسین غریبه...
حسین غریبه...
شد زنده، دوباره روضه ی فدک
شما و رقیه رو زدن کتک
یامولا یا لیتنا کنا معک
‏(یامولا یا لیتنا کنا معک)

شاعر : جواد شیخ الاسلامی