پاسخ به:مبحث 121 طرح صالحین: «راسخون از ابتدا تاکنون»
سه شنبه 23 شهریور 1395 12:32 PM
به نظرم ما به عنوان کاربر، از خیلی از سلسله مراتب تصمیم گیری و دلایل کار و تصمیماتی که در بخش های مختلف از جمله انجمن گرفته میشه، بی خبریم و طبیعی هست که اتفاقات و موارد پیش آمده که باب میلمان نیست برحسب اطلاعات و خواسته های خودمون میسنجیم و
مثلا
نمیدونیم بودجه انجمن چقدر هست، چه میزان جایزه میتونن برای هر برنامه در نظر بگیرند. ولی دلمون میخواد برنامه های اجرا شده علاوه بر امتیاز، جایزه هم داشته باشه.
ما که خبر نداریم ولی
امکان داره بودجه ای که مسئولین برای یک مسابقه در نظر گرفتند و از محلی قول بهشون داده شده، به موقع به دستشون نرسه.
امکان داره تقاضای کاربران برای زیاد کردن جوایز با توجه به بودجه فعلی پذیرفته بشه ولی ممکنه تاخیر از جای دیگه صورت بگیره.
یا اینکه نیروی کار کافی در برخی بخش ها وجود نداشته و یک نفر در چند بخش مشغول به کار هست و گاها کارهایی که بر عهده اش هست با تاخیر انجام میده.
و یا هزاران مشکلی که در هر موسسه و اداره ای پیش میاد.
تصورش رو بکنید در این صورت کدام جواب یک مسئول میتونه همه ی کاربران شرکت کننده در یک برنامه رو راضی نگه داره.
اینها همه مثال هست.
ممکنه هیچ کدوم از اینها نباشه و مشکلات ، درخواست ها، تصمیمات و خلاصه عوامل دیگری در تصمیم گیری های یک برنامه دخالت داشته باشند.
مشکل اصلی هم این هست که اکثر ما فقط خودمون و خواست خودمون برامون اهمیت داره.
سلام. صحبتهای شما صحیح و قابل قبوله. مشکل اینجاست که این موارد فقط و فقط توی ادارات و سازمانهای ایران مشاهده میشه، در خارج اینقد همه چی سرجاش هست و درست و حسابی و اصولی کار میشه که هر دو طرف در نهایت رضایتن. اونجا انسانیّت قویه. اهل کاغذبازی و بالا کشیدن و سرکار گذاشتن ملتشون و دروغ و فریب و تزویر نیستن. برای همینه که هم واقعاً پیشرفت میکنن و هم مردمشون خواهانِ واقعیشونن.
سلام
البته اینجوری هم نمیشه انقدر مطمئن صحبت کرد. ما از بیرون نگاه می کنیم فکر می کنیم همه چیز عالیه. هرجایی مشکلات خودشونو دارن و البته قوانین خودشون.
البته این حرف شما رو هم قبول دارم، ولی مردم اونجا از همون بچگی (از زمان دبستان) درست تربیت شدن، سطح فرهنگی بسیار بالایی دارن، طرز تفکرشون خیلی متفاوته. به انسانیت خیلی اهمیت میدن. واقعیتیه که باید قبول کرد.
واسه كسي خاك گلدون باش،
كه اگه به آسمون رسيد،
بدونه ريشه‌اش كجاست ...
