اشعار شهادت امام جواد (ع)

امام جواد(ع)-شهادت

گه ز پا اُفتم و با آه جگر می خیزم

گه نشینم وسط حجره و بر می خیزم

دل من با جگر خون شده عادت کرده

مثل هر روز که با سوز جگر می خیزم

نگرانِ نَفَسِ سوخته ام نیست کسی

تشنه جان بازم و دنیای دگر می خیزم

به گمانم دگر این عمر وصالی ندهد

در جوانی ز پی بار سفر می خیزم

بعد هر ناله جانسوز که اُفتم ز نَفَس

باز از هلهلۀ چند نفر می خیزم

قتلگاهم شده این حجرۀ در بسته حسین

گرچه بی نیزه و شمشیر و سپر می خیزم

به جوانیِ علی اکبرت ای جدّ غریب

وقت رفتن به تماشای پسر می خیزم

به امید نفس آخر و دیدار اجل

گاه در بستر خود دیده به در می خیزم

یاد پهلوی شکسته کمرم را خم کرد

گه از این دنده به پهلوی دگر می خیزم

منکه در کودکی یک بار زمین افتادم

گاه چون فاطمه با درد کمر می خیزم

با خروج پسر فاطمه هنگام ظهور

همره منتقم فاطمه بر می خیزم

***

حاج محمود ژولیده