فرض کنید در یک روز آفتابی و گرم منتظر ساعت پرواز خود هستید. ساعت پرواز فرا می‎رسد و به سمت هواپیما خود حرکت می‎کنید. از آن جا که این فرودگاه بسیار شلوغ و پر رفت و آمد است، ناگهان تعجب دیگران، توجه شما را جلب می‎کند. شیء بشقاب شکل و نقره‌‎ای رنگ همچون ماهی در آسمان شناور است و ناگهان با شتاب بسیار زیاد ناپدید می‎شود. آن شیء چه بود؟ یک هواپیما فوق پیشرفته زمینی؟ یا یک یوفو؟ چه کسی پاسخگو است؟ با گجت نیوز در ادامه مطلب همراه باشید تا به بررسی حادثه یوفو شیکاگو بپردازیم.

درباره حادثه نورهای فینیکس صحبت کردیم و از موضع کلی دولت مردان آمریکا مطلع شدیم. فرمانداری که پس از سال‎ها دست به افشای حقیقتی حیرت انگیز می‎زند، یعنی هنگامی که دیگر شهرت و جایگاه شغلی و اجتماعی‎اش در خطر نیست، پس اشخاصی همچون خلبانان هواپیماهای مسافربری که هر روزه جان هزاران نفر در آسمان‎ها در دستان آن‎هاست، ترس زیادی از افشای حقایق و برخوردهای خود با یوفوها دارند.

این مشکل بسیار بزرگی است، چرا که امنیت صنعت هوایی را به صورت کامل زیر سوال می‎برد. در بعضی از مواقع نیز در صورت سهل انگاری و خطای برج مراقبت امکان تصادفات هوایی وجود دارد، حال هزاران شیء پرنده با سرعت صدها کیلومتر در ساعت را به این مقوله اضافه کنید. چه اتفاقی می‎افتد؟ آسمان که خلوت‎ترین مکان در کره زمین است، به خطرناک‎ترین نقطه تبدیل می‎شود. هر لحظه ممکن است تصادف‎های هولناکی رخ دهد و پس از سقوط، علت حادثه مواردی همچون نقص فنی یا شرایط آب و هوایی نامناسب اعلام گردد. آیا این درست است که امنیت جان ما و عزیزانمان بازیچه قوانین مضحک سیاستمدارها شود؟

حادثه یوفو شیکاگو

کمتر از یک دهه پس از حادثه نورهای فینیکس، هجوم یک بشقاب پرنده در روز روشن به یکی از شلوغ‎ترین فرودگاه‎های آمریکا داستان ساز می‎شود. این اتفاق که در تاریخ 7 نوامبر سال 2006، ساعت 4 بعد از ظهر رخ می‎دهد، هزاران شاهد عینی در محدوده به جای می‎گذارد. این حادثه که به دلیل گزارشات کارمندان خطوط هوایی یونایتد ایرلاینز و مسافرین حاضر در فرودگاه به صدر اخبار راه یافت، توجه بسیاری از متخصصان سخت‎گیر را به خود جلب کرد.

ماجرا از آن‎ جایی شروع شد که در ساعت و تاریخ مذکور شیء بشقاب شکلی به رنگ نقره‎ای به مدت پنج دقیقه بر روی دورازه شماره پنج و ورودی C17 ظاهر می‎شود. شاهدین زیادی اعم از خلبانان، کارکنان حمل و نقل و برج مراقبت به علاوه مسافرین حاضر در محدوده شیء را مشاهده کرده و به صورت خودکار هرج و مرجی غیر قابل کنترل شکل می‎گیرد. یوفو مذکور پس از پنج دقیقه با سرعت زیادی به صورت عمودی بالا می‎رود و حفره بیضی شکل بزرگی را بر روی ابرهای موجود در آسمان به جا می‎گذارد.

تصویری که به اعتقاد بسیاری، از یوفو حاضر در فرودگاه گرفته شده است

شاهدین حاضر در صحنه از اشخاص حرفه‎ای در صنعت هوایی بودند. متاسفانه بیش از نصفی از آنان به دلیل موقعیت خود اقدام به انتشار گزارش نکرده و بقیه آن‎ها به صورت ناشناس دست به مصاحبه‎هایی با سازمان‎های تحقیقاتی همچون موفان زدند.

چندین ماه پس از حادثه یوفو شیکاگو و در حالی که مقامات و مدیران صنعت هوایی شروع به تکذیب و سرکوب شواهد و گزارشات کرده بودند، نوار صوتی برج مراقبت به دست خانم کین، روزنامه نگار و محقق پرونده می‎رسد که به نوبه خود صحت حادثه را بالا می‎برد. گفت و گوی زیر میان برج مراقبت و یکی از سرپرست‎های برج مراقبت یونایتد ایرلاینز صورت گرفته است:

خب ببخشید چی کار می‎تونم براتون بکنم؟ (با لحن خنده و شوخی)

ببخشید من به دیوید گفتم که بالای چارلی 17 یک بشقاب پرنده داره پرواز می‎کنه. اونم گفت یا نشئه‌ام یا مست! ولی راستش من نه نشئه‌ام نه مست. حتی بچه‎ها ازش عکس گرفتن. می‎خواستم بدونم شما هم اون رو یدید؟

بشقاب پرنده؟ مثل یک فریزبی؟

نه. چیز شبیه به یک یوفو!

اوه. حواسم رو جمع می‎کنم تا ببینمش. ولی حتی اگه ببینم هم چیزی نمیگم.

 

گفت و گوی بالا مدرک بسیار مهمی قلمداد می‎شود، زیرا تایید می‎کند که شیء ناشناس در فرودگاه حضور داشته و گزارشات پس از ارجاع به برج مراقبت تایید می‎شود، اما به دلیل سیاست‎های غلط آژانس هوانوردی، مورد تمسخر قرار می‎گیرد. این اتفاق در یک حریم هوایی محافظت شده در ساعات شلوغی رخ داده و هیچ‎کس نمی‎دانست که هدف شیء پرنده چیست و باید چی کار کنند. در نتیجه خطر بزرگی در مرکز فرودگاه وجود داشت.

آژانس هوانوردی فدرال که تا زمان انتشار نوارهای حادثه یوفو شیکاگو سکوت کرده بود، زیر فشار مردم و افکار عمومی مجبور به موضع گیری و ارائه پاسخ می‎شود، اما پاسخ آن از دقت و توجه کافی برخوردار نبوده و در کل کمکی به شفاف سازی موضوع نمی‎کند. غلط‎های زیادی ناشی از بی‎دقتی سازمان در متن منتشر شده وجود داشت که به تنهایی می‎تواند صلاحیت محقق‎های آن را زیر سوال ببرد.

در اولین قدم متن آژانس سعی می‎کند تا یوفو موجود در فرودگاه را به انعکاس نور از سطح پایینی ابرها نسبت دهد، اما نکته جالب توجه این است که در ساعت 16 هنوز چراغ و نورافکن‎های فرودگاه روشن نشده بودند و تا بازتابی صورت گیرد! مورد دوم تلاش برای طبیعی جلوه دادن حفره ایجاد شده در ابرها بود. آن‎ها اذعان داشتند که این پدیده‎ای طبیعی است که ابرهای سوراخ شده به جا گذاشته می‎شود. ابتدا بگذارید این پدیده به صورت خلاصه توضیح دهیم.

پدیده‎ آب وهوایی که علت حفره ایجاد شده در ابر اعلام شد

پدید موسوم به ابر سوراخ شده در اثر سقوط کریستا‎ل‎های یخ از لایه‎های بالایی به پایینی ابر است که حفره بزرگی را در مرکز آن ایجاد می‎کند. یک نکته بسیار مهم در این تعریف قرار دارد؛ پدیده مذکور حداقل در هوای منفی صفر درجه رخ می‎دهد! در صورتی که دمای هوا در روز حادثه، حتی در ارتفاع بالا نیز بالای صفر درجه بود. پس سوراخ و حفره ایجاد شده با استفاده از شواهد علمی قابل توجیه نبوده و از نظر فیزیکی رد می‎شود.

چگونگی برخورد آژانس هوایی فدرال با حادثه یوفو شیکاگو ، موضع کلی دولت آمریکا را مشخص می‎کند. ابتدا آن‎ها هیچ اظهار نظری نکردند،سپس زیر فشار شواهد محکم مجبور به حرف زدن شدند و هر نوع مدرکی را که با شرایط، حتی در سطح بسیار پایین همخوانی داشته باشد را ارائه دادند و به هیچ عنوان برایشان مهم نبود که مدارک و علت‎هایشان از صحت علمی برخوردار هستند یا خیر. این امر متاسفانه به یک استاندارد تبدیل شده که به نوبه خود نگران کننده است، زیرا این استاندارد به صورت خودکار در حال ورود به تمام کشورهای جهان است.