اگر والدین، مراقبتی افراطی از تک فرزند خود به عمل آورند و او را به فردی ضعیف و کم‌تحمل تبدیل کنند، فرزندشان از دیگران نیز انتظار خواهد داشت با او چنین رفتاری داشته باشند که این موضوع ناتوانی او را شدت خواهد بخشید
بسیاری از پدر و مادر‌‌ها ترجیح می‌دهند تنها یک فرزند داشته باشند و امکانات و انرژی‌شان را صرف یک فرزند کنند ولی اینکه آیا این به نفع والدین و کودک است یا نه موضوع این مصاحبه است. مهدی دوایی روانشناس و عضو پژوهشکده علوم شناختی گفت: والدینی که تنها یک فرزند دارند تمام وقت، انرژی، تمرکز و توانشان را برای آن کودک صرف می‌کنند تا جایی که معمولا خود را فراموش می‌کنند.
وابستگی نسبت به فرزند امری طبیعی و غریزی است و اگر پدر و مادری 10 فرزند هم داشته باشند این وابستگی وجود داد ولی در مورد تک فرزندان، مشترک و عمق این وابستگی خیلی بیشتر است.
دوایی ادامه داد: والدینی که تک فرزند دارند رسیدگی و سرویس‌دهی بیش از حد نیاز و ضرورت به کودک دارند و در واقع خود را فدای کودک می‌کنند و در بسیاری موارد خواسته ها و نیازهای خود را زیر پا می‌گذارند که این نه به نفع کودک است و نه برای والدین خوب است.
وی گفت: سرویس دادن‌های افراطی به کودک نشات گرفته از مسائل عاطفی و روحی والدین است. در واقع خودشان بیش از کودک به این فداکاری نیاز دارند
وی در پایان خاطرنشان کرد: می‌توان به این نتیجه کلی رسید که تک فرزندی به نفع هیچ یک از پدر و مادر و فرزند نیست.
